Syriza is groter dan Griekenland

Jean-Claude Juncker heeft zijn advies voor de verkiezingen op 25 januari in Griekenland gegeven: “Ik denk dat de Grieken – die een zeer moeilijk bestaan hebben – zeer goed weten wat een verkeerde uitkomst van de verkiezingen zou betekenen voor Griekenland en de Eurozone”. Kunt u zich voorstellen dat hij zo’n uitspraak doet ten aanzien van verkiezingen in Nederland? De aanmaning van de voorzitter van de Europese Commissie geeft aan dat de impact van de Griekse stembusgang uitstijgt boven de besognes van het land zelf.

Schuldherstructurering
Syriza staat in de polls op winst. Wat de voornaamste inzet van Syriza voor de verkiezingen is, heeft Nexus m. op Krapuul verteld. Een herstructurering van de enorme, onaflosbare Griekse schuld, die in de loop der jaren is opgebouwd door de kliek van conservatieve christendemocraten van Nea Dimokratia en de sociaaldemocratische PASOK, is de eis aan de trojka. Dat is het drietal van Europese Centrale Bank, Europese Commissie en Internationale Monetaire Fonds dat waakt over de financiële belangen van de belangrijke financiers. Met name Duitsland wil niet van herstructurering weten. En dat terwijl de Bondsrepubliek Duitsland na WO-II kwijtschelding van haar schulden heeft gekregen. Het land hoefde geen onrealistische herstelbetalingen te doen. Ook werden alle schulden van voor en tijdens de oorlog grotendeels kwijtgescholden. Het Duitse Wirtschaftswunder en ook het herstel van het Europese handels- en betalingsverkeer waren er nooit gekomen zonder deze drastische schuldvergiffenis. Syriza haalt de geschiedenis van de schuldvereffening van Duitsland aan ter rechtvaardiging van haar eis. Daarmee scoort ze een belangrijk punt.

Vel over been
Als er schuldherstructurering voor Griekenland komt, zullen anderen moeten bloeden. Ook Nederland dat voor 3 procent van zijn BBP is blootgesteld aan Griekse schulden. Dat is niet veel en Nederland kan het ook makkelijk ophoesten. Maar men vreest voor uitbreiding van de schuldherstructureringsremedie naar andere Zuid-Europese landen. Au, dat kan pijnlijk uitpakken. Dat tekent meteen de mogelijke impact van een overwinning van Syriza. De oplossing van de schuldproblematiek van Griekenland staat niet los van de opzet van de EU. De EU fungeert als een open markt waar de grote en economisch sterke spelers het meest van profiteren. Maar zoals met alle neoliberale bedenksels loopt dit uiteindelijk stuk. De kip met de gouden eieren komt tenslotte bij de slacht. De kleine en zwakke landen worden tot over het bot uitgemergeld. Kortom, de opzet van de EU moet anders, inter-Europese solidariteit hoort norm te zijn. Het sociale aspect dient integraal onderdeel uit te maken van de EU. Zo staat het overigens ook min of meer in het Verdrag van Lissabon, de quasi-grondwet van de EU.

Niet alleen
De Grieken kunnen de problematiek niet alleen oplossen. Een eventuele overwinning van Syriza is slechts het begin van een lange weg. Van andere Europeanen wordt hulp gevraagd. En dan zijn we natuurlijk bang. Bang voor de kosten. Hoeveel kost die hulp dan wel niet? Zeker komen we er niet door vrijblijvende solidariteit te beloven zoals een aantal Belgische linkse bobo’s deed: ‘wees niet bang, reken op ons, wij staan aan jullie zijde.’ Hoe staan jullie dan aan Syriza’s zijde? Een antwoord van hen is er niet. Ze stellen voorts dat het onaanvaardbaar is dat Angela Merkel en J-C Juncker zich bemoeien met de Griekse verkiezingsstrijd. Die uitspraak is irreëel, ahistorisch en onlogisch. Ze is onlogisch omdat de groep Belgen met haar verhaal wel positie kiest in de Griekse verkiezingen en Merkel en Juncker dat niet zouden mogen. Ze is ahistorisch omdat nationale soevereiniteit in dit tijdperk van sterke globalisering niet meer reëel is. Verder gaat, zoals hierboven is aangegeven, de Griekse verkiezingsstrijd over veel meer dan Griekenland alleen. Bemoeienis van Merkel en Juncker stelt de zaken duidelijk en op scherp. Het gaat om een strijd van ‘kapitale’ belangen tegenover belangen van de kwetsbaren, het gaat om klassenstrijd om het klassieke begrip uit de sloot te vissen. Het kapitaal in Europa heeft zich meester gemaakt van de EU, nu wordt het tijd voor links om de EU te veroveren.

Meer Syriza’s
Links kan zich versterken door de Europese solidariteitsgedachte te laten groeien. Dat is mogelijk door meer Syriza’s te planten. Eerder heb ik in dat verband gevraagd: Waar is Syriza-NL? Solidariteit krijgt vorm door een op elkaar afgestemd links programma voor alle Europese lidstaten te formuleren. Een grote hulp daarbij zou zijn wanneer er in iedere lidstaat een Syriza ontstaat.