We zijn echt een sneu en bekrompen volkje geworden. Gastvrijheid en tolerantie zijn iets van vroeger, toen onze ouders nog jong waren. Het is die gedachte, die al een paar dagen door mijn hoofd speelt.
Steeds vaker kijk ik naar onze maatschappij en vraag ik mij serieus af of ik hier nog wel wil wonen. Ik heb zelfs al een paar keer gezocht naar informatie over wonen en werken in Suriname. Dat is best raar, want ik ben er niet eerder geweest. Nederland is mijn geboorte- en moederland, maar ook het land waarin ik mij tegenwoordig steeds vaker een buitenstaander voel; onveilig en onwelkom.
Zowel maandag als dinsdag was er op de sociale media veel te doen rond het ontruimen van de vluchtgarage in Amsterdam en de vluchtelingen die als gevolg van deze ontruiming dus nu door de stad zwerven. Zowel op de diverse nieuwspagina’s als de fan-pagina’s van de PVV en die waarop men Liefde voor Holland wenst uit te drukken door er de meest walgelijke dingen over vluchtelingen te zeggen, waren de reacties niet van de lucht. Hoewel ik tegenwoordig heel wat gewend ben, stond ik versteld van de enorme bak met discriminatie, vreemdelingenhaat en racisme die hier over het www heen werd uitgestort. Het is meer dan treurig hoe er wordt gedacht over medemensen.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
h/tDoorbraak
