Blij lachend staat zij in een lege ruïne in de Amsterdamse Spuistraat. Ja, heel dubbel hoor, die veldslag gisteren, maar ja, de wooncorporatie had de panden niet voor niets gekocht van speculanten om er fijne vernieuwbouw voor rijke mensen van te maken.
De panden worden nog steeds Tabakspanden genoemd, ook al hebben Gerard W. Bakker (“is geen stakker”, bekend van onder andere de Groote Keyser) en Erik de Vlieger er ook de scepter gezwaaid als eigenaar.
Maar Lidy van der Schaft-van Nimwegen vindt het heerlijk dat “we” kunnen starten.
Ja, zeker [is dit het einde van een tijdperk]. Dat is het dubbele. Want je ziet hele mooie dingen als je hier nu rondloopt, ik vind het echt spectaculair om te zien. Maar we vinden het ook heel fijn dat we ook gewoon weer een mooi stukje Amsterdam kunnen maken, omdat die tijd gewoon over is.
Miserabel gewauwel van een miserabel persoon die een miserabel “bedrijf” leidt.
Pingback: We gooien u op straat, maar dat is geheel volgens de regels #dekeywonen | Krapuul