‘Willen jullie meer of minder ophef?’

Griekenland beheerst de media in Nederland. Na decennia van corruptie, belastingontduiking en jarenlange preek vol doem vanaf politieke kansels is het dan eindelijk alweer zover dat Griekenland moet kiezen of delen. Of men onderwerpt zich (opnieuw) aan de genade van de banken en hun instellingen en onze politieke willekeur, of men kiest voor de bevolking van Griekenland. Jarenlange bezuinigingen en de uitverkoop van publiek eigendom hebben veroorzaakt dat 30% van de bevolking onder de armoedegrens leeft en geen ziektekostenverzekering heeft en 17% onvoldoende heeft om van te leven. De Troika (IMF, ECB, EC) dwingt de Griekse overheid eigendommen te verkopen, de belastingen te verhogen en de uitkeringen verder af te knijpen.

Met zulke cijfers leidt het verder dichtschroeven van basale voorzieningen zoals eten en medische zorg, laat staan goed onderwijs en een open maatschappij die iedereen kansen biedt, tot de letterlijke doodsteek voor veel Grieken aan de onderkant van de sociaal-financiële ladder, want er is straks geen overheid meer die nog in staat is iets voor hen te doen. In NL zijn er verschillende Griekse ondernemingen die graag gebruik maken van het ‘competitive fiscal climate’ dat De Staat der Nederlanden aan belastingontduikers aanbiedt als alternatief voor afdracht in eigen land waarmee je dan een functionerende staat had kunnen betalen. Het verzet van het Griekse volk tegen de financiële instellingen moet gebroken worden en het Nederlandse volk smult van het monetaire oorlogsspektakel.

Afgelopen week stierven in Frankrijk, Tunesië en het Midden-Oosten weer veel mensen door enkele krankzinnigen, die zich geroepen voelden hun leed met anderen onder het mom van overtuiging te delen. De ophef erna was grotendeels een voortzetting van die krankzinnigheid. Er werd van allerlei kanten geroepen dat deze misdaden opnieuw lieten zien dat alleen immigratie en islam de oorzaak zijn van alle ellende. De grenzen moesten weer eens dicht, het leger moest ter bescherming tegen de eigen bevolking worden ingezet en het was allemaal de schuld van de EU. Normaliter zou in een rechtsstaat een onderzoek plaatsvinden naar de toedracht. Tegenwoordig wordt er vooral gezocht naar links. De nieuwe daders zijn (alweer) wat in Nederland allochtonen heet, (alweer) moslims en ISIS volgt met de gebruikelijke mededelingen dat ze de aanslagen toejuichen. Over de slachtoffers zelf heeft niemand het. Die zijn alleen maar illustratiemateriaal en worden zonder respect uitgemolken voor politieke doeleinden.

In de media worden zulke aanslagen begeleid door ophef, dan geïnterpreteerd als bewijs, en vindt vervolgens de georkestreerde veroordeling van een godsdienst, immigratie, migranten en organisaties die ontwikkelingshulp geven plaats, naar gelang de politieke overtuiging en de mate van krankzinnigheid. Ondanks dat er ook in Nederland veel meer mensen omkomen door vervuiling, verkeersongevallen en langzame vergiftiging door consumptieartikelen worden we al jaren bedreigd door de nieuwe vijand, waarvoor iedereen bang moet zijn en die we af en toe, als het budget het toelaat, met op afstand bestuurde robots bombarderen. Het gevolg is dat veel mensen werkelijkheid en fictie nauwelijks nog kunnen onderscheiden, hun buren en omgeving niet meer vertrouwen en hun leed moeten afkopen met aanbiedingen uit de supermarkten en de beschikbaarheid van sociale media waar ze hun ongenoegen met elkaar kunnen delen.

Gisteren stierf in Den Haag op een festival een donkere Arubaanse man nadat hij hardhandig door een zevental agenten was gearresteerd. De officiële lezing is dat de man onwel werd nadat hij in een politiebusje werd afgevoerd richting ziekenhuis. De op sociale media gedeelde beelden van omstanders laten iets anders zien. De man wordt hardhandig door vier of vijf agenten tegen de grond gewerkt en later buiten bewustzijn overeind getrokken en het busje ingesleept, zonder dat er ook maar iets van medische zorg aan te pas kwam. Volgens artsen stierf hij geen natuurlijke dood. Volgens het OM zou de man hebben gedreigd met een wapen waarop hij werd aangehouden, waartegen hij zich verzette.

Volgens kennissen en omstanders zou de man een grapje hebben gemaakt met zijn vriendin en weigerde hij gehoor te geven omdat hij niets misdaan had. Op mainstream media was deze kwestie niet nieuwswaardig genoeg om daarvoor zendtijd of pixels te reserveren. Volgens talloze verontwaardigden op sociale media was het gewoon moord. Ondertussen hebben de media het opgepakt als in dat men het perscommuniqué van het OM heeft overgetypt. Er komt pas duidelijkheid als het onderzoek van de nationale recherche is afgesloten. Dat is dan de officiële duidelijkheid, want in Nederland kennen we geen onafhankelijk onderzoek bij zulke incidenten. De werkelijkheid heeft hier volledig plaatsgemaakt voor beleving en de meesten zijn al heel tevreden met een officiële mededeling en het delen of leuk van vinden van een uiting.