Vergeet het oeverloze gelul over gebroken beloftes en de dreigementen met een financieel ‘armageddon’. Vergeet vooral die ergerlijke, alles overkoepelende moralistische reflex om van het Griekse volk de zondebok te maken. Om als Europese burger werkelijk een verschil te maken heb je slechts drie dingen nodig: menselijkheid, gezond verstand en de wil tot verzet.
Stellen dat Griekse regeringen voor het uitbreken van de crisis niet bekend stonden om hun uitmuntende financiële beleid is een open deur intrappen. Legendarisch is het verhaal over hoe de Griekse overheid verkeerde cijfers gaf over het begrotingstekort om haar instap in de Eurozone te verzekeren. Dat belastingontduiking en corruptie een ‘nationale sport’ worden genoemd is ook een teken aan de wand. Wie dat in het achterhoofd houdt zal snel verleid worden tot de overhaaste conclusie dat het geen kwaad kan om dat spilzuchtige Griekse volkje eens te disciplineren.
De Europese elite is zeer gretig om zelf die conclusie aan te reiken. Meer zelfs, de hele ideologische rechtvaardiging van de georkestreerde sociale horror die het ‘soberheidsbeleid’ van de Trojka in wezen is, is gebaseerd op het creëren en in stand houden van een vijandsbeeld – het foutieve beeld van de luie Griek die kwistig de euro’s van zijn torenhoge uitkering rondstrooit. De Grieken zijn de perfecte zondebok voor de problemen waar de hele Eurozone mee kampt, en Griekenland het ideale proefterrein voor een grootschalig experiment in sociale afbraak en rampenkapitalisme.
