Waarom zijn het altijd de dingen die iedereen overduidelijk wil die het meeste tijd nemen om geregeld te worden, maar worden maatregelen waar iedereen tegen is er in no time doorgejast?
Draconische maatregelen als invoering van marktwerking in de zorg en het zorgverzekeringsstelsel, privatisering van openbaar vervoer en woningcorporaties, eigen risicoverhogingen, aantasting van de bijstand, afschaffing van intramurale ouderenzorg kunnen echter allemaal binnen een half jaar tot misschien een paar jaar geregeld worden terwijl niemand daarop zat te wachten, en zo niet dan toch.
Maar gewoon even regelen dat een substantie die toch zeker niet schadelijker is dan alcohol gewoon verkocht mag worden, ho maar. Zelfs diverse staten in Verenigde Staten, met hun toch niet bepaald toegeeflijke drugsbeleid, hebben de wietverkoop gelegaliseerd of staan op het punt dat te doen.
Elk persoon met een IQ boven de 50 kan bedenken hoe absurd het is coffeeshophouders toe te staan wiet te verkopen maar het niet op voorraad te mogen hebben, terwijl de productie ervan ook illegaal is. Toch wordt deze situatie al veertig jaar in stand gehouden. Dries van Agt, de man die in elk geval wèl alvast het onderscheid tussen soft- en harddrugs invoerde, en uit tijden stammend dat je nog het idee had dat het land door mensen met verstand van zaken bestuurd werd (en ik was géén fan van Van Agt in die tijd) wijst nog eens op het absurde ervan.
