Terwijl elders in Latijns-Amerika via quasi-legale staatsgrepen of ontvoering van presidenten, en soms via verkiezingen (Argentinië) het “linkse getij” gekeerd wordt, zoals het vanuit Washingtons perspectief hoort, staat Chili figuurlijk en zelfs letterlijk in brand. Studenten gaan nog steeds dagelijks de straat op tegen de schuldenindustrie die de studie inhoudt sinds de privatisering van het onderwijs onder Pinochet. De huidige president heeft beterschap beloofd maar er is nog niets veranderd.
En dan is er de “rode vloedgolf”, te wijten aan vervuiling en aan “fish farming”, voor de kust bij het eiland Chiloé. Vele plaatselijke vissers brodeloos door massale vissterfte voor de kust, die maar blijft aanhouden. Net als in het geval van Vietnam aan de andere kant van de oceaan probeert het regime de grote sterfte te wijten aan natuurlijke oorzaken en net zo min als in Vietnam geloven de onderdanen dit verhaal.
In de havenstad Valparaíso – tevens zetel van het parlement – werd gisteren grootschalig gedemonstreerd uit solidariteit met de bevolking van Chiloé, en zo’n demonstratie is vanzelf ook een protest tegen het totalitaire “neoliberalisme”. En waar gedemonstreerd wordt, daar “black bloc”, “casseurs”, “encapuchados”, die auto’s in de fik steken en in Valparaíso ook gebouwen. (Niet heel uitzonderlijk: er is in Egypte bij de omwenteling in 2011 ook heel wat brand gesticht). Helaas is hier een bewaker bij om het leven gekomen.
Pingback: Studenten en scholieren in opstand in Chili | Krapuul