“Ik heb een hekel aan buitenlanders. Ze moeten weg. Desnoods met geweld. We zijn ze zat. Ik haat linkse figuren. Marijnissen zijn kop wil ik er af schieten. En Job Cohen ook. De stinkrat. Burgeroorlog!”
Dit zijn de woorden van Gerard, een beller naar een radio-programma op radio 1. Gerard is boos. Gerard komt uit Rotterdam en is beveiliger en daarnaast PVV-er en overtuigd stemmer op Geert Wilders. Gerard ziet alleen maar criminele Marokkanen die hele dagen in theehuizen zitten, heel weinig mensen die hun kinderen mee nemen naar het postkantoor om Nederlands te praten en daardoor heel crimineel worden. Hij is het zat dat die kinderen niet meer ingeschreven worden en dat er op een adres 1800 Turken worden ingeschreven voor een uitkering. Enfin Gerard in een notendop. Gerard radicaliseerde op een gegeven moment, het was verbijsterend hoe rustig de presentator rustig bleef. Gerard heeft verder een hekel aan buitenlanders en zijn omgeving wil desnoods verandering brengen met geweld en om hem heen heeft hij gelijkdenkenden. Cohen heeft zijn eigen mensen in de steek gelaten, want Gerard is zelf ook een Jood en Gerard wil het liefst de kop van Cohen eraf schieten.
Frustratie alom in multi-cultiland. Waarom is er zoveel frustratie en zoveel boosheid? Waarom heeft Gerard zoveel kunnen radicaliseren? Nou, die vraag is wetenschappelijk en simpel te onderbouwen. Gerard maakt zich zorgen om de wereld om hem heen.De wereld is zo veranderd dat Gerard dat oorspronkelijke Nederlanders de wereld om zich heen niet meer herkennen. Zie mijn eerdere stuk over de multiculturele samenleving.
De burger is boos omdat hij zich zorgen maakt over de toekomst van zijn Nederland. De oorspronkelijke bewoners van de oude volkswijken zien hun buurt verpauperen. Mensen die het zich kunnen permitteren om weg te gaan, vertrekken en die plaats wordt ingevuld door nieuwkomers, voornamelijk immigranten met lage inkomens. Vroegere migranten die het zich kunnen permitteren vertrekken eveneens. Wat uiteindelijk overblijft in de volkswijken zijn de mensen die het laagst staan op de sociale ladder.
De boosheid is zich sinds het populisme vaste bodem heeft gekregen in de Nederlandse politiek gaan richten op moslimmigranten en hun kinderen en niet-westerse allochtonen. Moslimmigranten vanwege hun religieuze overtuiging, die volgens de oorspronkelijke bewoners niet past in de Nederlandse cultuur. De aanslagen van van 9/11 door Islamitische terroristen en een herhaling daarvan in Londen en Madrid hebben daarna alleen maar katalyserend gewerkt als rechtvaardiging en ongenuanceerde aanvallen op zowel het geloof als afkomst van de immigranten nadien.
Toch is populisme geen nieuw fenomeen. In de jaren ’60 was er al Boer Koekoek, met zijn Boerenpartij. Als lijsttrekker in 1963 kreeg hij de partij eindelijk de Tweede Kamer in, daarbij in niet geringe mate geholpen door de Boerenopstand van maart dat jaar in Hollandscheveld. De steun van dagblad De Telegraaf speelde hierbij een grote rol. In de Tweede Kamer was Koekoek als fractievoorzitter van de Boerenpartij een kleurrijk en markant lid. Als populair Kamerlid viel hij op door zijn simplistische redeneringen en soms persoonlijke aanvallen op politieke tegenstanders.
Door het gebrek aan een charismatische leider heeft het populisme pas heel laat vaste bodem gekregen in Nederland, met de opkomst van Pim Fortuyn. Fortuyn is eigenlijk te beschouwen als het blauwprint voor de ideale populist. Hij kwam in tegenstelling tot Boer Koekoek niet narrig over, maar eerder over als een leider, een filosoof, intellectueel en bovenal was hij een charismatisch figuur, een wezenlijk en belangrijk kenmerk. Bijna metaforisch in zijn optreden en daarbij de vox populi verkondigend.
In 1997 brengt Fortuyn een boek uit over de Islam: Tegen de Islamisering van onze cultuur en Nederlandse identiteit als fundament.
In het boek ageert hij tegen de Islam die een bedreiging vormt voor de Nederlandse cultuur;
Nederland wordt gekenmerkt door cultuurrelativisme. Wij Nederlanders zijn niet meer geïnteresseerd in ons erfgoed en onze erflaters. (…) In onze zogenaamde multiculturele samenleving komen de (fundamentalistische ) islamitische cultuur dagelijks met elkaar in aanraking. Hierbij dreigt als gevolg van onze eigen identiteit en voor het wezen van onze samenleving, onze oorspronkelijke cultuur geheel ten onder te gaan. Dit moeten we met man en macht zien te voorkomen. (…)Van wezenlijk belang (…)[is] een goed inzicht in de verschillen tussen de (fundamentalistische) islam en de traditionele joods-christelijk-humanistische cultuur.
Na Fortuyn werd het populisme voortgezet door Hirshi Ali, Geert Wilders en Rita Verdonk, waarbij Wilders van allen nog actief is. Wilders lijkt na Fortuyn een nieuwe weg ingeslagen, waarbij hij nuance schuwt, harde taal spreekt en zijn politieke tegenstanders zelfs beschimpt. Zijn stijl lijkt eigenlijk afgekeken van Fortuyn, maar dan een tikkie harder. Wilders spreekt over de joods-christelijke, humanistische samenleving die de boventoon moet voeren, terwijl Fortuyn slechts waarschuwde.
Een raakvlak waar alle populisten samenkomen is toch wel het punt van de multiculturele samenleving die ze gebruiken als voer voor de onderbuik. Het lijkt er echter op dat het populisme binnenkort tot de gewoonste zaak behoort in de Nederlandse politiek. Immers een vice-premier die voor electoraal gewin roept dat de multiculturele samenleving mislukt is en kort erna een premier die verkondigt dat hij Nederland aan de Nederlanders wil terug geven dragen daar ruimschoots aan bij.
Hendrik Koekoek zou je politiek zo’n beetje als libertariër kunnen kwalificeren. En Fortuyn wist zeker waar hij het over had, ook al leurde hij met spruitjesgeur op het laatst..
Beiden, wil ik maar zeggen, hadden nog enige inhoud.
Het beangstigende is dat Wilders maar raak scheldt en daar een achterban mee gebouwd heeft, die evenwel zo te zien over zijn hoogtepunt heen is (maar we zijn er niet zomaar van af).
Arnold J. van der Kluft Schreef:
Dit is ook waar want het verschijnsel Wilders bestaat bij gratie van deze bevolkingsgroep die uit de onderbuik redeneert, haat en pest aan alles wat niet “eigen” is heeft. Wilders is een sluwe opportunist die op deze golf is komen surfen.
Het probleem is inderdaad een cultureel probleem.
Overigens bovenop staat ook een stukje die nuttig voor Pyt van der Galiën zoi zijn. Heb ik het gezegd en hiermee klaar.
@3 Welk stukje?
Pyt van der Galiën Schreef:
Bovenop. De eerste twee regels. Weet je nog over het fasciseren?
@6 Nou? Wat wil je daar mee aantonen? Dat er in Nederland een behoorlijk reservoir voor de SA bestaat? Ik zie de brallende en siegheilende skinheadjes nóg tegenover me staan, dus dat komt niet echt als een verrassing. En dát was 20 jaar geleden. Of denk je dat Rutte het liefst Cohen en Marijnissen af zou knallen?
Pyt van der Galiën Schreef:
We zijn ze zat. Ik haat linkse
Pardon?
Pyt van der Galiën Schreef:
Neen. Het gaat om de algemene maatschappelijke ontwikkelingen. Skinheads tegenwoordig hebben voor de afwisseling blonde pruikjes. Het is of je het WIL zien.
Ik bespeur o.a. irritaie en #8 is niet goed te begrijpen, daarom houd ik hier op. Had eigenlijk verwacht dat je iets zinnigs kon zeggen.
Het lijkt mij eigenlijk het beste als jullie elkaar even een tijdje met rust laten. Zou dat niet beter zijn?
Ben ik al ermee begonnen.
@10 Ik vermaak me kostelijk, maar ik geef toe dat het allemaal niet zo constructief is. Bovendien: jij bent de baas hier 😀
Zullen we afspreken dat we broertjes zijn met een andere mening? Schop elkaar niet onder de stoel. Vrede zij met u! Ik vind het niet netjes dat mijn stuk gebruikt wordt voor een persoonlijke vete. Zeg iets zinnigs of zeg niks.