Arbeiders van McDonald’s in Saint-Barthélemy hebben het gebouw bezet om voedselpakketten uit te delen aan de bevolking van de noordelijke districten van Marseille, die sinds het begin van de opsluiting in toenemende ellende leeft. Het management van McDonald’s France verzet zich tegen de actie, en probeert overal de tenten weer op gang te brengen, zonder rekening te houden met de gezondheid van de werknemers.
Sinds het begin van de gezondheidscrisis is de bevolking van de toch al uiterst precaire noordelijke districten van Marseille in armoede gedompeld. De noordelijke districten van Marseille (3de, 13de, 14de, 15de, 16de district) hebben een werkloosheidspercentage van 25,5% (tegenover een nationaal gemiddelde van 8,5%) en 39% van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
De invoering van het bevel tot thuis-isolatie heeft deze precariteit versterkt met een golf van ontslagen en onderbrekingen in de betaling van de lonen van degenen die in de informele sector werken. Vandaag de dag kan een groeiend deel van de bevolking in de noordelijke districten van Marseille niet meer voldoen aan hun meest elementaire levensbehoeften, zoals voedsel. Nair Abdallah, een lid van het collectief Maison-Blanche getuigt: “In het begin waren we opgesloten, we lieten 4 of 5 dagen voorbijgaan, en toen we zagen dat de opsluiting werd verlicht, besloten we terug te keren naar de buurt. Gezinnen beginnen ons te vertellen dat ze niets meer eten, bijvoorbeeld een moeder legde ons uit dat ze al meer dan drie dagen alleen nog maar uiensoep eet met haar drie kinderen.”
Tal van verenigingen en collectieven zijn daarom begonnen met de distributie van voedselpakketten voor de meest behoeftigen. Elke dag zijn er meer mensen die hun hulp inroepen: het collectief Maison-Blanche heeft vorige week 50 pakketten verdeeld, deze week zijn het er bijna 400. De sociale diensten in andere wijken zijn zelfs begonnen met het doorverwijzen van mensen naar deze collectieven, die er dankzij hun mobilisatie momenteel in slagen te voldoen aan de behoefte aan voedselpakketten.
Geconfronteerd met deze toestroom hebben de arbeiders van McDonald’s in Saint-Barthélemy, gesteund door een groot aantal collectieven en verenigingen, waaronder het Syndicat des quartiers populaires de Marseille, besloten om het restaurant op te eisen, zodat ze het konden gebruiken als oplossing voor de crisis. Het voedsel dat door winkeliers, bewoners of de voedselbank wordt gedoneerd, wordt opgeslagen in de koelcel. het gebouw wordt gebruikt om pakketten te bereiden en uit te delen aan verenigingen en collectieven. De paketten worden direct onderin bij de ingang van flatgebouwen of voor de appartementen verdeeld. Dit alles gebeurt met inachtneming van sanitaire maatregelen (mondkapjes, handschoenen, desinfectie van producten) en lichamelijk afstand. Volgens Kamel Guémari, vakbondsman bij Force Ouvrière, en actief in het protest tegen het management van McDonald’s: “Als we in deze noodtoestand niet in actie komen voor onze wijken, wie zal het dan wel doen? ».
De keten verzet zich tegen de actie en veroordeelde deze. Ralph Blindauer, advocaat van de medewerkers van het restaurant Saint-Barthélemy, zei tegen de journalist van La Marseillaise: “We hadden het graag gedaan met de toestemming van McDonald’s France, maar hun standpunt is dat het nee is, gezien de aansprakelijkheden”. Hij voegt eraan toe: “Ze zijn verstoken van het minste beetje menselijkheid, dus de arbeiders hebben besloten om ze te negeren”. Het management van McDonald’s France positioneert zich nu dan ook als een obstakel voor oplossingen om in de crisis de meest kansarmen te helpen. De arbeiders van het restaurant St Barthélémy kunnen alleen op zichzelf rekenen om de dramatische situatie van de inwoners van Marseille te verlichten.
De multinational staat niet bekend om zijn menselijkheid, en kondigde een week geleden aan dat het zijn activiteiten in drive-through restaurants en thuisbezorging wil hervatten, ten koste van de gezondheid van zijn werknemers.
Als de terugkeer naar het werk op vrijwillige basis gebeurt, zegt Massamba Drame, een vakbondsman bij SUD Hôtellerie-Restauration in Parijs, dat “werknemers die weigeren terug te keren naar het werk, zullen worden bestempeld als vijanden van het management, met het risico van represailles”. Het bedrijf staat namelijk bekend om zijn repressie tegen ongewenste medewerkers. Vorig jaar onthulde Marsactu hoe McDonald’s een getuige 25.000 euro had betaald om valse getuigenissen af te leggen tegen Kamel Guemari om hem te kunnen ontslaan.
Met betrekking tot de gedwongen hervatting van de nering voor de medewerkers van het bedrijf, legt Massamba Dramé uit dat “de keukens zijn zeer klein, het zal moeilijk zijn om de lichamelijk afstand te respecteren, en dan is er de kwestie van de mondkapjes, ze moeten met prioriteit aan het verplegend personeel worden gegeven, die wanhopig worden van het gebrek eraan”. Echter, zoals de vakbondsman aangeeft, “McDonald’s verkoop is niet essentieel”, de verkoop van hamburgers om Mcdo’s zakken te vullen is niet essentieel, maar daarentegen het opeisen van deze horecasectoren om de meest behoeftigen te helpen, zoals de werknemers van Saint-Barthélemy deden, is een antwoord op de crisis op het gebied van gezondheid en economie.
Terwijl de staat ons naar een slachting leidt met zijn catastrofaal beheer van de crisis, en de werkgevers bedrijven willen heropenen en de niet-essentiële productie weer op gang willen brengen ten koste van de gezondheid van duizenden werknemers, hebben de werknemers van McDonald’s in Marseille hun werkmiddelen teruggenomen om ze in te zetten bij het overkomen van de crisis. Zij zijn in de beste positie om de distributie te reorganiseren, niet voor de winst van de werkgevers maar om de huidige crisis te verlichten.
– Overgenomen van GloblaInfo, waar het weer vertaald is van Révolution Permanente
