Wij, enkele zakenlieden en middenstanders uit het Hamburgse Schanzenviertel, zien ons genoodzaakt om in het licht van de berichtgeving en het openbare discours, onze visie te geven op de gebeurtenissen tijdens de botsingen in het kielzog van de G20-top.
In de nacht van 7 op 8 juli 2017 raasde er urenlang een woedende menigte in de straten, werden enkel winkels geplunderd, bij vele andere zaken gingen ruiten kapot, er werden brandende barricades opgericht en er werd met de politie gevochten.
Gezien de willekeur van de vernielingen valt het ons moeilijk om daarin de uitdrukking te zien van een politieke overtuiging, en nog veel minder het idee van een nieuwe, betere wereld. Wij hebben de gebeurtenissen ter plekke aanschouwd of vanuit onze ramen in de wijk, met een lichte angst en scepsis.
Maar de complexiteit van de dynamiek die in die nacht tot uitbarsting kwam zien we niet weerspiegeld in de berichtgeving in de media of bij de politie of in het openbare debat. Ja we hebben met eigen ogen gezien hoe ruiten kapot gingen, parkeerautomaten uit de grond werden gerukt, pinautomaten kapot werden geslagen, verkeersborden afgebroken werden en de betegeling uit de grond getrokken werd.
We hebben ook gezien hoe gedurende vele dagen achtereen volledig buitensporig bij elke kleinigheid het waterkanon ingezet werd. Hoe mensen door geüniformeerde en gehelmde beambten zonder aanleiding ondersteboven gegooid of van de fiets getrokken werden.
Dagenlang.
Dit mag bij de analyse van de gebeurtenissen niet onder het tapijt geschoven worden.
Op het hoogtepunt van deze confrontatie zou in de nacht van vrijdag op zaterdag alleen een “Zwart Blok” in onze stadswijk tekeer zijn gegaan.
Dit kunnen wij niet bevestigen vanuit onze eigen waarneming, de behalve bij de directe confrontatie met de politie nu door de media beklaagde schade is maar voor een klein deel op deze mensen terug te voeren.
Het overgrote deel bestond uit sensatie-zoekende jongeren, evenals nieuwsgierige omstanders en feestgangers, die we doorgaans eerder bij de Schlagermove, het voetballen of een concert van Bushido tegen het lijf zouden lopen.
Het waren dronken jonge mannen die we op de bouwsteigers zagen, die flessen gooiden. Om hierbij van een geplande “hinderlaag” te spreken en een levensbedreigende situatie voor de agenten, is voor ons onbegrijpelijk.
Het waren ook vooral deze mensen die – nadat de ruiten ingegooid waren – in de winkels naar binnen gingen en beladen met gestolen goederen een heenkomen zochten. Die bezopen in een daad van sportieve zelfoverschatting met ontkleed bovenlichaam vanaf 50 meter afstand waterkanonnen bekogelden met flessen, die echter tussen andere mensen terecht kwamen, terwijl ze aangevuurd werden door omstanders met een fles bier in de hand die met hun telefoon video’s maakten.
Het was eerder een mengeling van woede op de politie, ontremming door alcohol, frustratie over het eigen bestaan en zucht naar spektakel – door alle personengroepen heen – die hier tot uitbarsting kwam.
Dat was geen links protest tegen de G20-top. Hier te spreken van linkse activisten, zou een verkorte en verkeerde weergave van de werkelijkheid zijn.
Wij hebben naast al het geweld en de vernielingen op die dag veel situaties gezien, waarbij kennelijk goed georganiseerde in het zwart geklede vermomden, soms in samenwerking met bewoners, ingegrepen hebben, om anderen ervan af te houden om kleine door buurtbewoners bedreven zaken aan te pakken. Die andere vermomden de steigerpijpen afnamen, die buren hielpen om hun fietsen in veiligheid te brengen en zinloos gegooi met flessen doeltreffend verhinderden. Die ook een brand blusten toen jongeren probeerden om in de vernielde en geplunderde „Flying Tiger Copenhagen“ brand te stichten met een lichtkogel, hoewel het huis erboven bewoond is.
Het is niet aan ons om te bepalen wat er allemaal fout is gegaan, en welke actie precies welke reactie heeft veroorzaakt.
Wat we echter wel kunnen zeggen: wij leven en werken hier, we krijgen al vele weken mee, hoe deze “etalage van modern politiewerk” een klimaat schept van onmacht, angst en daaruit voortkomende woede.
Dat deze begrijpelijke woede ook in het weekend nu willekeurig, blind en bot op deze manier tot uitdrukking kwam, betreuren wij zeer. Het laat ons ook nu nog volledig verslagen achter.
Desondanks zien we de oorsprong van deze woede liggen in het mislukte beleid van het Rood-Groene stadsbestuur, dat zich naar buiten toe graag had willen wentelen in de flitslichten van de internationale pers, naar binnen echter volledig weggedoken is en het hele management van dit giga-evenement overgelaten heeft aan een een zwaar gemilitariseerde politiemacht.
Dit stadsbestuur heeft de politie een „Carte Blanche“ gegeven. Maar dat in het kader van zo een topconferentie midden in een miljoenenstad ontspruitende problemen, vragen en sociale implicaties niet alleen met politie-tactische en repressieve middelen beantwoord kunnen worden, schijnt in de bezopen razernij van de haast monarchistische enscenering van macht en glamour volstrekt buiten beeld te zijn geraakt. Dat men dit vervolgens om de oren gesmeten krijgt, was zelfs te voorzien geweest met een minimum aan politieke visie.
Als Olaf Scholz (SPD-burgemeester, vert.) nu spreekt over een onaanvaardbare “brutalisering” waar we ons “allemaal tegen moet verzetten”, dan kunnen we het alleen maar met hem eens zijn.
Dat de brutalisering echter ook een gevolg is van een samenleving, waarin elke afwijkende politieke uitdrukking geheel wordt gecriminaliseerd en met noodwetten en militaire eenheden politioneel wordt bestreden, mag daarbij niet buiten beschouwing blijven.
Maar bij alle commotie over de gebeurtenissen in het weekend moet ook gezegd worden: het zijn weliswaar apocalyptische, donkere, zwartgeblakerde beelden uit onze wijk die de wereld rondgingen.
Maar ze hadden weinig te maken met de werkelijkheid van een burgeroorlog.
In plaats van de hysterieknop nog eens verder omhoog te draaien zou nu bezonnenheid en reflexie in de discussie zijn intrede moeten doen.
De straat bestaat nog steeds, en op maandag zijn de meeste winkels en zaken normaal weer opengegaan, de schade aan personen is begrensd gebleven.
Wij waren als bewoners banger voor de met machinegeweren op onze buren richtende gewapende speciale politie-eenheden, dan voor de volgelopen nozems die hier gisteren uit hun dak gingen.
Die zijn weliswaar dom, vervelend en gooien hier ruiten in, maar ze schieten je in geval van twijfel niet overhoop.
Voor de meesten van ons die hier een zaak runnen was er een veel grotere schade doordat onze klanten de stad uit zijn gegaan omdat ze geen zin hadden in de vele maatregelen en beperkingen die er door de topconferentie waren – door de leveranciers die ons sinds afgelopen dinsdag niet meer konden bereiken en door het wegblijven van onze gasten.
Het daaraan verbonden verlies aan omzet zal ons nog lang tijd plagen.
Wij leven sinds vele jaren in vriendelijke, en vaak ook vriendschappelijke-solidaire nabuurschap met alle vormen van protest die hier in de wijk onderdak hebben gevonden, en waar vanzelfsprekend ook de Rote Flora toe behoort.
Daaraan zal ook dit weekend helemaal niets veranderen.
Met de kennis dat dit overbodige spektakel nu weer voorbij is, hopen we dat de politie een gepaste verhouding vindt tot democratie en de daarin levende mensen, dat we allemaal na weken en maanden van hysterie en beperkingen tot rust komen en ons dagelijks leven met al de grote en kleine tegenstrijdigheden weer gemeenschappelijk het hoofd kunnen bieden.
Enkele middenstanders uit het Schanzenviertel
BISTRO CARMAGNOLE
CANTINA POPULAR
DIE DRUCKEREI – SPIELZEUGLADEN SCHANZENVIERTEL
ZARDOZ SCHALLPLATTEN
EIS SCHMIDT
JIM BURRITO’S
TIP TOP KIOSK
JEWELBERRY
SPIELPLATZ BASCHU e.V.
MONO CONCEPT STORE
BLUME 1000 & EINE ART
JUNGBLUTH PIERCING & TATTOO
SCHMITT FOXY FOOD
BUCHHANDLUNG IM SCHANZENVIERTEL
WEIN & BOULES
– Onder hartlijke dankzegging vertaliing overgenomen van Globalinfo.
Pingback: 35 aangiftes tegen politieoptreden G20 | Krapuul