‘Aanvallen om te winnen!’ is de ronkende titel van een stukje op TPO van Ron Meyer, kandidaat-voorzitter van de SP. Dat hij zijn ideeën presenteert op TPO is veelzeggend. Lezen SP’ers dat medium in groten getale? Zo ja, dan tekent dat de politieke gedachtevorming van SP’ers.
In zijn stukje geven meer actie en meer jongeren popi doelstellingen aan. Solliciteert hij naar het voorzitterschap van een dance-event of naar dat van een politieke partij? Obligate en visieloze prietpraat – het is mogelijk om … – probeert hij te compenseren door een gotspe: de SP moet meer een ideeënpartij worden. Het simpele besef ontbreekt dat je dat wordt door heldere ideeën te presenteren en niet door dit als wens te noemen naast het uiten van het cliché van het elan van een actiepartij.
Collega LRD heeft al twee jaar terug de SP de P genoemd. Recentelijk heeft hij in ‘In een rechtse regering links en activistisch zijn, de SP kan het allemaal‘ nogmaals het populisme van de partij genadeloos gefileerd.
Dat P lijkt echter te veel eer. Meer op zijn plaats is om de ‘S’ te vervangen door de ‘K’, de ‘K’ van kneuterigheid.
