Kathleen Ann is een freelance schrijfster uit New England. Op de Huffington Post beschrijft ze hoe haar leven veranderd is in diverse jaren, namelijk van dat van een ‘Have’ in een ‘Have-Not’, of liever, zoals zij het zegt, een ‘Used-to-Have’.
Ooit bezat ze een huis, kon ze gaan winkelen in warenhuizen en naar de kapper of pedicure gaan. Nu huurt ze een appartement en weet ze niet of ze de huur van komende maand kan betalen. Want ondanks haar diploma van een prestigieuze universiteit kan ze geen baan meer krijgen.
Dus daarom is het nu freelancen geblazen. Echter, ooit verdiende ze daar 100 dollar per uur mee, maar nu vaak (veel) minder dan 30. Per jaar verdient ze minder dan 20.000 dollar.
Hoe is dat zo gekomen? Nou, gewoon, zoals dat hier ook steeds vaker gebeurt: jarenlang keihard gewerkt in de financiële sector, overwerk, weekends etc. etc., maar ondanks dat hadden ze haar op een dag niet meer nodig, en vond men haar elders overal te oud voor, ook al zou ze een veel lager salaris geaccepteerd hebben.
Het is een proces dat me maar al te bekend voor komt, we zijn hier op precies dezelfde weg: de weg naar het verdwijnen van de middenklasse, naar een samenleving met werkende armen. En dat onder leiding van zelfbenoemde liberalen, terwijl de oorspronkelijke liberalen uit de negentiende eeuw nu juist het ontstaan van een middenklasse bewerkstelligd hebben en streden tegen een oppermachtige elite (lees hier een uitstekend artikel over de ideeën van Ruttes voorganger, Cort van der Linden, en hoe anders die zijn dan die van de gemiddelde VVD’er). Het was weliswaar een andere filosofie dan die van het socialisme, maar beslist een stap vooruit ten opzichte van de aristocratisch-autoritaire regeringen van rond 1800.
Momenteel zijn we hard op weg naar een stap achteruit ten opzichte van het oorspronkelijk liberalisme, zowel in economisch als moreel opzicht.
Zo herkenbaar!
Dat stuk gaat over mij ! Het duurt hier iets langer, omdat je de eerste (in mijn geval 2) jaar WW krijgt. Daarna niks meer, zelfs geen bijstand. Daar gaat je spaargeld en je eigen huis.
Offshoring kost wél banen.
Na WW geen bijstand??
Ik heb het (nog) niet meegemaakt maar ik zie het om me heen gebeuren.
Dat heet het opeten van je huis. Knibel-knabbel-knuisje. Of interen. Doe ik ook.
Regels bijstand: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/bijstand/vraag-en-antwoord/wanneer-heb-ik-recht-op-bijstand.html
Heb je een eigen vermogen boven een bepaald bedrag of een huis, moet je eerst je vermogen opeten voordat je in aanmerking komt voor bijstand.
De truuk is, dat je zo lang mogelijk in je eigen huis wil blijven. Dus moet je proberen zo lang mogelijk met dat spaargeld te doen. Vergeet “armoedegrens”. Vergeet ondanks dat vrijstellingen.
Geen woord over socialistische ideeën in Kathleen Anns artikel in de Huffington Post. Slechts defaitisme in plaats van strijdbaarheid. Zijn de Used-to-Haves te oud om een politieke draai te maken en het kapitalisme aan te vechten dat ze altijd hebben gesteund?
En prima artikel van Jesse Frederik: de ideeën van Ruttes voorganger(s). De VVD is zeker niet liberaal maar veeleer conservatief, d.w.z. de machthebbende klasse dient de macht te behouden.
En nu de belangrijkste vraag voor The Voice of Holland: wie heeft keer op keer op de VVD gestemd?
nexus m:
Er is een zekere overlap, maar geld heel belangrijk vinden is niet hetzelfde als geld hebben.
Ik stemde vroeger PSP. Tegenwoordig niet meer 🙂 Ik stem nu GL, al ben ik wel aan het twijfelen. Geen enkele partij doet precies wat ik zou doen.