Hoe is inmiddels de stand van zaken in de proto-fascistische bananenrepubliek ook wel bekend staande als de Verenigde Staten van Amerika? U zult gemerkt hebben dat ik er wat minder over geschreven heb de laatste tijd, en dat is omdat het er zo uitputtend slecht gaat.
Het Muelleronderzoek lijkt vooralsnog geen zichtbaar effect te hebben gehad, en men negeert er dagvaardingen van het Congres met meer gemak dan een parkeerboete. Maar goed, misschien moeten we niet helemaal wanhopen, dat kan immers slechts uiterlijke schijn zijn. Juridische procedures nemen tijd in beslag, en rechtszaken zijn de enige praktische mogelijkheid om die dagvaardingen af te dwingen. De zaak tegen voormalig Witte Huis-raadsman Don McGahn is echter pas recent ingediend, wat mij verbaasde. Maar het kan zijn dat men die zaken echt degelijk moet onderbouwen om een snelle afwijzing te voorkomen, en dat kost natuurlijk tijd.
Maar goed, de stand van zaken: men is er nu aangeland bij het nog net niet verplicht laten bijwonen van toespraken van Agent Orange, maar als men als werknemer bij een vestiging van onze eigen Shell te Pennsylvania het hysterisch geschreeuw van Mussolini 2.0, aka POSOTUS niet wenste bij te wonen moest men maar een dagje vakantie of onbetaald verlof nemen.
Verder was het trouwens niet de bedoeling dat je je mening liet horen:
“No yelling, shouting, protesting or anything viewed as resistance will be tolerated at the event. An underlying theme of the event is to promote good will from the unions. Your building trades leaders and jobs stewards have agreed to this.” (Pittsburgh Post-Gazette)
Tot zover die vakbonden daar dus.
Het is wel weer eens tijd voor een boycot van Shell, dunkt me.
(foto: Gage Skidmore)
