Trump beloont Israelische spionage met belofte van een defensiepact

De Israeli’s hebben in de afgelopen twee jaar mobiele telefoons afgeluisterd van het Witte Huis. Vermoedelijk ging het om president Trump en diens naaste medewerkers. Dat concluderen Amerikaanse regeringsbronnen na de vondst van afluisterappartuur, zogenoemde ”StingRays”, rondom het Witte Huis en andere strategische plaatsen in Washington, meldt het blad Politico in de VS.

Een StingRay is een apparaat dat zich bij de mobiele telefoons voordoet als een zendmast. Het kan alle communicatie, gesprekken. apps, sms-jes en zoekgedrag op internet oppikken. Het is niet bekend in hoeverre dat succesvol is gebeurd.
Het is een beetje achterstallig, dit nieuws, want al van drie dagen oud. En er zijn ook helemaal geen gevolgen voor Israel geweest, weet Politico. Maar ik vind dat deze zaak, die u te vergeefs zult zoeken op de sites van zogenoemde ”Israel vriendelijke” organisaties als het CIDI, bij nader inzien te belangrijk om helemaal over te slaan. Omdat dit de merkwaardige symbiose tussen Netayanu en Trump weergeeft en omdat de gebeurtenis deze zaterdag ook nog een staartje kreeg in een aanbod van Trump aan Netanyahu.

Uiteraard hebben de Israeli’s in alle toonaarden ontkend. Een woordvoerder van de Israelische ambassade noemde de ”beschuldigingen absolute nonsens. Israel voert geen spionage operaties uit in de VS, punt uit”. Netanyahu liet weten: ”We hebben een richtlijn. Ik heb een richtlijn, geen spionage in de Verenigde Staten en geen spionnen. En dat wordt rigoureus toegepast, zonder uitzondering. Het is een volledig verzinsel, volledig verzinsel”,
Een vroegere medewerker van een Amerikaanse inlichtingenorganisatie zei echter: het was vrij duidelijk dat de Israeli’s ervoor verantwoordelijk waren”. Ook diverse regeringsfunctionarissen gaven aan dat uit onder meer reacties van de Israeli’s was gebleken dat ze een zekere voorkennis hadden. Zo werden wel eens zinswendingen aangehaald uit beleidsstukken die nooit waren gepubliceerd.

Het is trouwens ook kul dat Israel niet de VS zou spioneren. Het bekendste voorbeeld is de affaire Jonathan Pollard, een marine-officier, die in 1985 werd gepakt nadat hij de volledige strategie van de VS betreffende de Sovjet-Unie aan Israel had verklikt. Israel briefde dat vervolgens door aan de Russen om hen ertoe te bewegen Russische joden naar Israel te laten emigreren. Een maand na Pollards arrestatie gaf de vroegere CIA-directeur William Casey aan: “De Israeli’s gebruikten Pollard om ons aanvalsplan tegen de USSR te pakken te krijgen – en dan ook alles: de coördinaten, de afvuurlocaties, de volgorde. En voor wie? De Sovjets.” Afgezien daarvan zou Pollard bovendien ook papieren van militaire attachés hebben doorgegeven met namen van informanten, plus een 10-delig handboek bijgenaamd ”de bijbel”, dat alle Amerikaanse militaire radiofrequenties bevatte.

In 1998 zou Israel, volgens een boek uit 2014 van Daniel Halper, met een andere spionagezaak hebben geprobeerd president Clinton te chanteren om Pollard (die levenslang had gekregen) vrij te laten. Clinton was te verstaan gegeven dat zijn conversatie met Monica Lewinsky volledig was afgeluisterd. Er zouden details ervan kunnen worden vrijgegeven. Om de president niet al te hard rechtstreeks voor het hoofd te stoten werd er wel bij verteld dat de tapes intussen waren vernietigd. (Pollard kwam overigens pas in 2015 vrij).

Trump, die raadgevingen voor het gebruik van zijn mobiele telefoon nooit erg serieus heeft genomen, reageerde op een karakteristieke manier op het nieuws van de StingRays:

“I don’t believe that, no, I don’t think the Israelis were spying on us, I really would find that hard to believe. My relationship with Israel has been great: you look at Golan Heights, you look at Jerusalem with moving the embassy to Jerusalem, becoming the capital. You look at the Iran deal, what’s happened with Iran. Iran is a much different than it was two and a half years ago. It’s in a much different position. I don’t believe that, I wouldn’t believe that. It could–anything’s possible. But I don’t believe it.”

Fver

Trump gelooft er dus om te beginnen helemaal niets van, maar hij deed nog iets. Op zaterdag belde hij met premier Netanyahu om, drie dagen voor de Israelische verkiezingen om hem te vertellen dat hij een ”Gemeenschappelijk Defensie Akkoord” wil sluiten, dat nog eens extra de ”fantastische verhoudingen tussen onze twee landen zal bevestigen”. Trump zei zich erop te verheugen on hierover later deze maand verder te praten als Netanyahu en hij elkaar zouden ontmoeten bij de Verenigde Naties.
Een overduidelijk steuntje in de rug voor de Likud-leider die bepaald niet zeker is van de overwinning, aanstaande dinsdag.

– Eerder verschenen bij Abu Pessoptimist