Het publieke debat werd de afgelopen week gedomineerd door de voor- en tegenstanders van racisme. Aanleiding waren de duizenden verwensingen en doodsbedreigingen aan het adres van Sylvana Simons, die actie voert tegen racisme en tegen de racistische volkscultuur van Zwarte Piet. Het Openbaar Ministerie start nu een onderzoek, een aantal Facebook-fora werd gesloten en bekende Nederlanders namen hun posities in. Zo ook Erik van Muiswinkel die aankondigde te stoppen als Hoofdpiet en ervoor pleitte Zwarte Piet af te schaffen. De voorstanders van het “kinderfeest” kondigden aan de “nazi” Van Muiswinkel kaal te gaan scheren na de oorlog die er komt als Wilders niet de macht krijgt.
Een ander lastig onderwerp dat veel aandacht kreeg was het standpunt van de regering dat actievoeren tegen de verkoop van illegale producten uit de illegale, bezette Palestijnse gebieden was toegestaan. Rechts Nederland was enorm verontwaardigd, want Boycott, Divestment and Sanctions (BDS) is hun ogen niets anders dan een campagne tegen Israël en dus antisemitisch. In feite gaat het er alleen om dat de actievoerders willen dat op producten correct wordt aangegeven waar die producten vandaan komen. Veel zogenaamde Israëlische producten komen helemaal niet uit Israël maar uit de illegaal bezette gebieden, wat naar internationaal recht strafbaar is. Rechtse radicalen kondigden aan uit protest vanaf nu alleen nog Israëlische producten te gaan consumeren.
Gisteren werd in belastingparadijs Nederland op 27 plaatsen door duizenden mensen gedemonstreerd tegen TTIP en ISDS. Voor de NOS was het vijftien seconden in het journaal van acht uur waard. Hoe anders dan de uren zendtijd die worden geschonken aan demonstraties tegen asielopvang door een handvol figuren van Pegida, Voorpost, NVU en Identitair Verzet. De enige reden waarom Wilders en andere rechtse radicalen zo populair zijn is de overmatige aandacht van nieuwsmedia. Het handelsverdrag waarmee de parlementaire democratie de facto buitenspel gezet wordt is veel te ingewikkeld voor een nieuwsrubriek. Bovendien is de PVV vóór TTIP, stuurt aan op een revolte als ze niet mogen meeregeren. Je wilt dat prille volksgeluk niet verstoren.
Als klap op de vuurpijl kwam gisteren de Volkskrant met een interview van wel twee pagina’s met de heldin van verhufterend Nederland, Annabel Nanninga, die mocht vertellen dat haar buurt in Amsterdam-West overeenkomsten vertoont met het Tahrirplein in Caïro en dat er in de publieke ruimte in onze hoofdstad massaverkrachtingen plaatsvinden waarover de reguliere media niet durven te schrijven of zelfs moedwillig niet willen schrijven. De interviewer, Chris Rutenfrans, fan van Nanninga en Wilders, zag geen reden om door te vragen. In twee volle pagina’s mocht Nanninga haar omvangrijke onderbuik laten leeglopen. Rechts Nederland was in de hemel. Eindelijk mocht iemand ongestoord vertellen waar het op stond, zonder vervelende critici die de leugens en drogredenen ontmaskeren.
Nu in Duitsland de auteursrechten zijn verjaard is er een uitgave van Mein Kampf met kritische kanttekeningen die is bedoeld voor wetenschappers. Het blijkt een bestseller en er zijn al 80.000 exemplaren verkocht. Alleen het laatste anti-multiculti boek van Thilo Sarazin verkoopt nog beter. Nu wil een kleine uitgever van extreemrechtse lectuur uit Leipzig, Der Schelm, het boek gaan uitgeven zonder wat zij noemen “lastige Gutmensch-commentaren”. Dat is het commentaar dat je kon verwachten. Al jaren wordt er ook in Nederland geageerd tegen Gutmenschen, die ook nog eens fascisten zouden zijn die terroristen zouden uitnodigen en beschermen op kosten van de hardwerkende ariër.
Een Nederlandse uitgave is nog niet gepland, maar dat lijkt een kwestie van tijd. We hebben hier immers al Thierry Baudet wiens Duitse vertalingen bij een andere uitgever van bruine lectuur verschijnt, Kopp Verlag, en Joost Niemoller die onbekommerd zijn racistische samenzweringstheorieën rondstrooit en op Twitter schreeuwt dat er een stroom sperma op het Westen afkomt. Daarmee bedoelt Joost dat in zijn ogen minderwaardige mensen ons via de baarmoeder willen overnemen, een opvatting die ook populair is onder de aanhangers van Wilders. Maar zulke opruiende taal is in Nederland niet verboden. Integendeel, omroepen en uitgevers proberen een graantje mee te pikken als er weer zo’n idioot opstaat die zoiets roept. Omzet is immers veel belangrijker dan inhoud en kritiek verkoopt slechter dan het symbool van onze culturele identiteit: de plofkip.
