Thee, iemand?

Alles draait tegenwoordig om geld. Het had weinig gescheeld of de Verenigde Staten konden hun rekeningen niet meer betalen. Ruim twee weken zat de boel daar op slot. De Republikeinen werden gegijzeld door hun eigen rechtervleugel, de Tea Party, die koste wat kost wilden voorkomen dat Obama zijn wetgeving voor een betaalbare zorgverzekering, de Patient Protection and Affordable Care Act of Obamacare, erdoor zou krijgen. 800.000 ambtenaren zaten twee weken thuis, parken gingen dicht, sociale uitkeringen werden bevroren, het handhaven van orde en veiligheid was een kostenafweging geworden. Uiteindelijk werd het de meer gematigde Republikeinen teveel en stemde de meerderheid van de Grand Old Party voor het verhogen van het schuldenplafond van de Amerikaanse staat. Het was smullen voor de media, ook in Nederland. Ook hier kennen we discussies tussen voor- en tegenstanders van een goed functionerende staat en overheid en sociale rechtvaardigheid. Anders dan in de VS hebben we hier niet twee grote blokken, maar een bonte verzameling partijen die soms wat meer voor en soms een beetje tegen zijn en ben je met 20% van de stemmen de grootste van Nederland. In Nederland zit de winst in de marge.

Twee weken geleden twitterde de koningin van de Tea Party, Michele Bachmann — Wilders noemde haar in 2012 na een etentje “een geweldige vrouw” — nog dat ze erg blij was met de shut down van de staat. Eerder noemde ze de Obamacare een voorteken van de Dag des Oordeels, maar dat heeft ook een goede zijde want het betekent ook de terugkeer van Jezus. Nu de Republikeinen op een absoluut dieptepunt staan in de peilingen vond men het echter welletjes en ging men tandenknarsend akkoord met de verhoging van het schuldenplafond; dat staat nu op ruim 17 biljoen dollar. In Nederland hadden we in het klein ook zo’n akkefietje. De regering had de steun nodig om de zes miljard extra bezuinigingen door de Eerste Kamer te loodsen. Gelukkig vond men enkele partijen bereid om helpen te voorkomen dat ook Nederland geen rekeningen meer kon betalen. Iedereen, behalve de partijen die geen akkoord sloten, was blij. Buma (CDA) vond het onbegrijpelijk dat de regering niet koos voor rijkere rijken en armere armen. Wilders (PVV) sprak er schande van dat iedereen behalve hijzelf het land kapot wilde maken. Leefbaar Rotterdam lijsttrekker Eerdmans deed gisteren ook een duit in het zakje in zijn radioprogramma Avondspits van Wakker Nederland door het publiek te vragen om te stemmen op zijn stelling dat het CDA hypocriet en “opportunistisch bezig was”. De Telegraaf heeft nu gelukkig weer de handen vrij om ons te waarschuwen voor de PvdA en de rode, barbaarse hordes, die dreigen onze baby’s levend op te eten. Worden in de VS zaken als geld, schuld en de rol van de overheid groots ten tonele gebracht, in Nederland is er vooral veel belangstelling voor de marge. Zoals Wilders die kamervragen stelt over de ambassadeur van Nederland omdat die het land waar hij gestationeerd was had gefeliciteerd en hem daarom een dhimmie noemt. Zo gaan wij om met een crisis.

Vandaag mocht Hero Brinkman in een groots interview in de Volkskrant zijn allernieuwste politieke ambities uitstallen. Na een Tweede Kamerlidmaatschap voor de PVV en een jaar wachtgeld is hij nu weer terug bij de politie in het kader van een terugkeerregeling, maar hangende een integriteitsonderzoek is het onduidelijk wat de voormalige Rambo van de Bellamybuurt precies gaat doen. Hij vertelt in het interview dat hij heeft overlegd met de korpsleiding om naast het handhaven van de openbare orde ook weer politiek te gaan bedrijven en hij hoopt dat hij de twee zaken gescheiden kan houden. Brinkman denkt met een nieuwe partij opnieuw het gat op rechts te vullen, maar dit keer met één enkele doelgroep: de kleine ondernemer, ook bekend onder de naam ZZP’er. Volgens hem zijn die in de steek gelaten door hun eigenlijke politieke vertegenwoordiging, de VVD, en de eeuwige ambtenaar Brinkman wil dat probleem ontzettend graag voor ons oplossen. Hij zal de komende tijd natuurlijk regelmatig te gast zijn bij de bekende talkshows om zijn plannen toe te lichten.  De nieuwe partij heeft nog geen naam, maar na Democratisch Politiek Keerpunt, een uitstapje bij Rita’s Trots op Nederland en de Onafhankelijke Burgerpartij na zijn vertrek bij de PVV — dat alles in twee jaar tijd — hebben we wat hints hoe dit nieuwe initiatief waarschijnlijk zal gaan heten.

Een groot deel van de bijna 1 miljoen ZZP’ers is namelijk helemaal geen ondernemer. Dat zijn werknemers die hun baan verliezen en mogen kiezen tussen of alle risico’s voor eigen rekening, of een uitkering. Metselaars die nu moeten gaan boekhouden om aan te tonen echt een zelfstandige ondernemer te zijn. Vrachtwagenchauffeurs die hun vaste baan kwijt raken omdat het transportbedrijf anders niet kan concurreren met Nederlandse uitzendbureau’s en BV’tjes die ergens buiten Nederland veel goedkoper chauffeurs kunnen inhuren en die vervolgens in Nederland loslaten. Je mag alleen nog meedoen als je daarmee kunt concurreren. Het gevolg is een groeiende groep werkende armen zonder sociale zekerheid en economisch perspectief. Niet omdat ze gehinderd worden in hun ondernemerschap, maar omdat fatsoenlijk betaald werk een kostenpost is geworden en op kosten moet je bezuinigen in economisch slechte tijden. Brinkman heeft weliswaar geen enkele ervaring als zelfstandig ondernemer en heeft als ambtenaar-functionaris ook geen enkele ervaring met ontslag zonder riante werkloosheidsuitkering of wachtgeldregeling, hij zal à la Henk Krol als enige opkomen voor zíjn doelgroep. In het interview lezen we ook dat hij geïnteresseerd is in de kleine ondernemers “om op het electoraat in te breken.” We wisten al dat Brinkman ruimschoots ervaring heeft met het overtreden of het omzeilen van de wet. En als het ondanks al zijn goede bedoelingen toch weer niks wordt en die kans is heel groot, dan wordt het overleg met de korpsleiding weer opgepakt en zal de staat er opnieuw voor zorgen, dat hun ambtenaar niets tekort komt en de media al hun kritische vermogen inzetten om de aandacht op de marge gericht te houden.