Sober en rechtvaardig

De VVD wou een zo sober mogelijke opvang natuurlijk, als er dan überhaupt sprake moest zijn van opvang, maar toen wou Samsom ook nog wat.

“Luister eens Halbe, dat kan ik niet maken, al helemaal niet nadat dat mens van een Kuiken afgelopen zaterdag heeft zitten pruttelen dat de PvdA geen tweederangs burgers wil en een strategie van ontmoediging niet ziet zitten. We kunnen natuurlijk niet al te openlijk achter jullie aan drentelen – dat doen we regelmatig trouwens toch al – maar dat wil nog niet zeggen dat je zomaar even sociaaldemocratische principes kunt gaan ventileren alsof het niks kost, zeg. Even denken hoor, hoe gaan we dit naar buiten brengen? “Sterker en socialer, maar dan anders , want dat gelooft natuurlijk geen mens meer. Dus jij wilt sober erin? Leuk toch hoe al die Mercedes- en BMW-rijders met hun villa’s en ganzenlever bij jullie daarmee aan komen zetten, HAHAHAH…pardon. Nee sorry, je hebt gelijk, even serieus. Eeeeh, sober en… sober en… RECHTVAARDIG! Ja dat is hem!”

Zo moet het ongeveer gegaan zijn. Ik kan niet helemaal beoordelen of de leden van dit kabinet aan een pathologische vorm van cynisme lijden, George Orwells 1984 te vaak hebben gelezen of dat ze gewoon echt vinden dat het wel rechtvaardig is als die vluchtelingetjes het eens even een beetje soberder aan gaan doen dan de gemiddelde bijstandslabbekak. Dat laatste is de enige duiding die ik aan het woord ‘rechtvaardig’ in deze merkwaardige combinatie met ‘sober’ kan geven.

Ze moeten namelijk wel hun plaats weten hè, die Derde Wereldpaupertjes, ze moeten niet gelijk denken dat ze wel op ons niveau mee mogen doen. Die mensen weten immers niet beter dan in een latrine te moeten schijten en op elkaar opgehokt zitten in een of andere plaatijzeren hut, dus ze moeten nu niet ineens eisen gaan stellen.

Dat moet het sentiment zijn dat van parelketting tot crypto-PVV’er heerst bij in elk geval de VVD, en op besmuikte wijze waarschijnlijk ook bij een deel van de PvdA. En deze regering wil vóór alles recht doen aan deze oprechte gevoelens van haat en afgunst die bij hun electoraat – dat serieus genomen en erbij betrokken moet worden, zoals collega Ralph van der Geest het steeds zo treffend zegt – leven.

Ik dacht steeds dat het de samenwerking met de PVV in Bruin I zou zijn die politici na (hopelijk niet al teveel) jaren van bezinning van dit krankzinnig geworden volk het meest nagedragen zal worden, maar ik denk nu dat het veeleer deze fase, waar het tot daadwerkelijke uitvoering van de agenda van de PVV is gekomen, zal zijn. Het zijn uiteindelijk toch, zij het lang niet altijd op tijd, de daden waarop men wordt afgerekend, ook al is het pas in de geschiedenisboeken.