Het dominante narratief over de historische achteruitgang van de sociaaldemocratie is fout, stelt de Zwitserse politicologe Silja Häusermann. “Sociaaldemocratische partijen verloren geen kiezers omdat ze te veel opschoven, maar net omdat ze zich te weinig aanpasten aan de nieuwe sociologische realiteit van de kennissamenleving van vandaag.”
Recent verscheen Beyond Social Democracy. The Transformation of the Left in Emerging Knowledge Societies, uitgegeven bij Cambridge University Press, van de Zwitserse politicologe Silja Häusermann en de in de VS gevestigde Duitse politicoloog Herbert Kitschelt. Het is niets minder dan het belangrijkste academische boek van de afgelopen decennia over de sociaaldemocratie. De Belgische politicologe Ruth Dassonneville, die eraan meewerkte, noemt het op de achterflap ‘de referentie voor eenieder die in de komende jaren de sociaaldemocratie wil bestuderen’.
Beyond Social Democracy toont met een karrenvracht data aan wat de verkiezingsstromen zijn geweest in zes Europese landen (Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, Denemarken, Zweden en Spanje), aan wie sociaaldemocraten kiezers verloren, wie nog hun kiezers zijn, en welke strategische opties sociaaldemocraten hebben in het licht van hun electoraat in de kennissamenleving van vandaag. “Het dominante narratief over de historische achteruitgang van de sociaaldemocratie is gewoonweg fout,” stelt Silja Häusermann in een gesprek via Teams.
– Lees verder bij de bron, Sampol
