Artikel van Caitlin Johnstone (11 mei 2019) op haar site (vertaling: www.vertaalslag.blog)
Telkens als je je uitspreekt op een openbaar forum tegen internetcensuur, zoals het recente Instagram / Facebook verbod van Louis Farrakhan, Infowars, en een aantal rechtse ‘pundits’ (commentatoren), beledig je altijd twee grote politieke groepen. De eerste groep zijn de autoritaire dienaren van de machtigen die zich identificeren met de linkerkant van het politieke spectrum; zij beweren dat het goed en juist is om plutocraten van Silicon Valley te vertrouwen om politieke meningsuiting op monopolistische gigaplatforms te reguleren. De tweede groep zijn de supporters van het kapitalisme die geloven dat er een vrijemarktoplossing is voor elk probleem; zij beweren dat deze Silicon Valley-giganten particuliere bedrijven zijn die volledig los staan van de overheid, dus is het niet juist om wat ze doen met hun eigen bezit censuur te noemen.
Klopt dat echt? Is het echt juist om te beweren dat deze uitgestrekte concerns, waarmee niemand in staat is te concurreren, gewone particuliere bedrijven zijn, onderscheiden en losstaand van de overheid van het land waarin ze zijn gevestigd? Als je naar hun gedrag kijkt, lijkt het er zeker niet op.
De Amerikaanse regering is bezig de regering van Venezuela omver te werpen en te vervangen door een marionettenregime. Als je nog steeds in staat van ontkenning bent over dit vanzelfsprekende feit, check dit document van 24 april op de website van de Amerikaanse ambassade in Brazilië die openlijk opschepte over de manier waarop opzettelijk economische en diplomatieke druk op de Venezolaanse regering wordt uitgeoefend om de marionet van Washington, Juan Guaidó, te installeren als leider van het land. Trumps nationale veiligheidsadviseur heeft schaamteloos gedreigd dat de VS de families van de Venezolaanse militairen zullen uithongeren als ze niet hun regering omverwerpen, precies daar, op Twitter.
Dit is een bekende, onverholen Amerikaanse overheidsagenda. En de reuzen van Silicon Valley faciliteren dit actief.
Bijvoorbeeld, zoals benadrukt door journalist Max Blumenthal, als je naar Google gaat en de ambassade van Venezuela in Washington, DC opzoekt, ziet het resultaat er zo uit:
Google vermeldt de ambassadeur van Venezuela in de VS als Carlos Vecchio, die geen enkele overheidsbevoegdheid heeft en geen autoriteit om Venezolaanse paspoorten af te geven, omdat hij geen echte regering vertegenwoordigt, maar slechts de marionettenregering die de VS probeert te installeren. Google heeft geen enkele reden om naar deze propagandaconstructie van de Amerikaanse regering te verwijzen als ‘ambassadeur’, maar ze doet dit hoe dan ook ter ondersteuning van de agressieve campagne van de Amerikaanse regering om het Venezolaanse overheidspersoneel in de DC-ambassade te vervangen door personeel van het imaginaire marionettenregime.
Google is overigens al vanaf het allereerste begin financieel verstrengeld met Amerikaanse geheime diensten, toen het onderzoeksbeurzen ontving van de CIA en de NSA voor massasurveillance. Dat zorgde voor gigantische geldbedragen voor federaal lobbywerk en DC denktanks, heeft een hartelijke relatie met de NSA en is vanaf het begin een contractant van de militaire inlichtingendienst geweest.
Met Wikipedia, waarvan de leiding het mogelijk maakt om als narratieve managementoperatie te dienen voor het door de VS geleide imperium, is het hetzelfde. Zoek Juan Guaidó op, die geen echte politieke macht en geen enkele autoriteit heeft in Venezuela, en dit is wat je zult zien:
Dat is al zo sinds januari.
Met Twitter is het hetzelfde. Tijdens en onmiddellijk na de mislukte staatsgreeppoging van 30 april in Venezuela heeft de site een groot aantal Venezolaanse overheidsaccounts geschorst, sommige permanent, en eerder dit jaar verwijderde Twitter de accounts van bijna 2.000 pro-Maduro gebruikers. In 2017 zagen we hetzelfde, toen duizenden pro-Maduro accounts meer werden verwijderd. Er is nooit iets vergelijkbaars gebeurd met de regeringen van aan de VS gelieerde naties.
Bij Facebook hebben we gezien dat de pagina’s van Venezuela Analysis en TeleSUR English tijdelijk zijn opgeschort, samen met de permanente verwijdering van “onauthentieke” Venezolaanse, Iraanse en Russische accounts in samenwerking met Twitter. Het censuurprogramma van Facebook wordt geleid door het narratiefcontrolebureau van de Atlantic Council, dat wordt gefinancierd door de regeringen van de VS en zijn bondgenoten.
Er is geen enkele geldige reden waarom deze enorme concerns in Silicon Valley handelen in het belang van de agenda’s van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. En toch doen ze precies dat.
Hier een vriendelijk geheugensteuntje dat senatoren in een hearing van de senaatscommissie voor justitie in oktober 2009 met topfunctionarissen en veiligheidsfunctionarissen van Facebook, Twitter en Google op een zeer verontrustende manier spraken over de noodzaak voor een Ministerie van Waarheid om afwijkende meningen de mond te snoeren. Democratische senator Mazie Hirono van Hawaï eiste dat de bedrijven een “mission statement” zouden goedkeuren waarin zij zich bereid verklaren “om het aanzetten tot verdeeldheid te voorkomen”.
De narratiefmanager van de denktank en voormalig FBI-agent Clint Watts maakte het nog bonter en zei: “Burgeroorlogen beginnen niet met geweerschoten, ze beginnen met woorden. De oorlog van Amerika tegen zichzelf is al begonnen. We moeten nu allemaal optreden op het slagveld van de sociale media om informatierebellie te onderdrukken die al gauw tot gewelddadige confrontaties kunnen leiden en ons moeiteloos in de Verdeelde Staten van Amerika kunnen transformeren.”
“Het stoppen van het valse informatiegeschutspervuur dat op sociale-media gebruikers wordt afgevuurd, vindt alleen plaats als media die nepverhalen verspreiden, tot zwijgen worden gebracht – Leg het geschut het zwijgen op en het spervuur zal eindigen,” voegde Watt eraan toe.
In een corporatistisch overheidssysteem is censuur door bedrijven censuur door de staat. Iedereen die het goed vindt dat plutocraten van Silicon Valley Alex Jones, Louis Farrakhan of verschillende Venezolaanse regeringsfiguren verbieden hun stem te laten horen op deze gigantische monopolistische platforms, is een idioot.
– Caitlin Johnstone ⏳ (@caitoz) 2 mei 2019
Deze bedrijven staan in geen enkele zin los van de Amerikaanse overheid en hun gedrag is daarom geen haar beter dan de censuur van de staat die we gewoonlijk door Amerikaanse regeringsfunctionarissen zien afwijzen in de regeringen van niet gelieerde landen. Het is in sommige opzichten misschien nog erger, omdat de Chinezen tenminste weten dat hun regering ze censureert.
In een corporatistisch overheidssysteem, waar geen zinvolle scheiding bestaat tussen de macht van de overheid en de macht van het bedrijfsleven, is censuur door bedrijven censuur door de staat. De Amerikaanse grondwet beschermt zijn burgers tegen censuur door de overheid, maar ze blijven volledig onbeschermd tegen de corporate censuur die we vandaag de dag zien en die op precies dezelfde manier functioneert. Degene die het verhaal beheerst, controleert de wereld en ze gebruiken corporate censuur om het verhaal te beheersen.
Het fundamentele probleem van onze wereld is dat de mensen die de shots worden genoemd, allesvernietigende sociopaten zijn, en de enige kracht die in staat is om ze te stoppen, de collectieve wil van de burgers, is te grondig gepropagandeerd om dat te doen. De narratieven worden te streng gecontroleerd, zodat de mensen niet opstaan tegen hun onderdrukkers die hen tot uitsterven brengen via klimaatchaos of een nucleaire oorlog. We zullen het als soort niet redden als we geen manier kunnen vinden om dit te boven te komen.
