Het lijkt erop dat de giechelende Premier, die de afgelopen tijd schitterde door afwezigheid, bezig is aan een charmeoffensief. Rutte zweeg als het graf toen hij ter verantwoording werd geroepen over de rol van zijn gedoogpartner en diens harde taal in het islamdebat en hij was niet bereikbaar voor commentaar toen er wereldwijd een crisis dreigde, waarbij de VS zijn AAA-status kwijt raakte en dat ook dreigde te gebeuren met Frankrijk. Vandaag heeft Rutte echter onder dreiging van een motie van wantrouwen van de SP besloten een buiging te maken en zijn excuses aan te bieden.
Hij gaat zelfs verder en vindt dat de uitspraken van gedoogpartner PVV in het islamdebat te ver gaan en dat het debat over Breivik uiterst onprettig was.
„een verschrikkelijke uitspraak” en „een zeer ongepaste term”.
Hij roept verder net als PvdA- leider Cohen op om het debat met enig respect te voeren. Maar hij benadrukte niet voor een beperking van de vrijheid van meningsuiting te zijn en hij gaat niet iemand oproepen om iets niet te zeggen.
„Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is”
Kortom de Premier zegt wel het ander en wringt zich in allerlei kronkels door het “verschrikkelijk” te vinden en tegelijkertijd haalt hij zijn schouders op door te zeggen dat het niet zijn zaak is om Wilders ter verantwoording te roepen. Zo kennen we Rutte: het een zeggen, maar het ander bedoelen. Er is dus niks veranderd; men gaat gewoon op de oude manier verder. U weet wel, agree- to- disagree.
En mocht Wilders opnieuw besluiten om Rutte in de steek te laten dan weet Rutte dat hij altijd kan aankloppen bij de collaborasitie om hem aan zijn broodnodige meerderheidje te helpen.
Het verhaal over de rekenfout was goed ingestudeerd. Het veelvuldig sorry van Rutte stemt tot tevredenheid in de kamer. Daar komt ie dus mee weg.
Bij de vragen van journallisten over het Breivik-debat had Rutte het moeilijk om de twee tegengestelde standpunten staande te houden. Wilders moet sommige dingen niet zeggen, maar mag wel blijven zeggen wat ie wil. De discussie over de uitspraken van Wilders en de daden van Breivik was volgens Rutte onprettig en ontijdig. M.a.w. iedereen had zijn mond moeten houden.
Want nadenken over de vraag of je wel moet samenwerken met iemand die dergelijke ‘verschrikkelijke” uitspraken doet is voor de premier te moeilijk. Hij begrijpt die vraag zelfs niet.
@1
Hoewel hij een niet al te slimme indruk maakt moet hij slim genoeg zijn om in deze positie terecht te komen, en het komt er op neer: Wilders zegt wat wij denken, maar vanwege Fatsoen en Europa zullen we dat niet hardop zeggen (behalve Bolkestein dan).
@2 Dat is ongetwijfeld de bedoeling. Toch had ik de indruk dat hij moeite had met de vragen van de journalisten. En de vragen waren toch niet echt kritisch of scherp. Ik kreeg de indruk dat bij echt kritische vragen – over de kwestie Breivik- de vlotte babbel wel eens stil zou kunnen vallen, dat het niet moeilijk is om hem vast te lullen. Iemand in de rede vallen en zeggen dat je de vraag niet begrijpt, of te moeilijk vindt. komt niet sterk over. Daarnaast, waar het terugvallen op het woord sorry en toegeven van de fout als leidraad bij de vragen over de rekenfout nog enigszins ging, kwam het terugvallen op het aanvallende standpunt “de discussie was onprettig en ontijdig”, in het tweede deel van de persconferentie vooral over als een stoplap voor de vragen waar hij geen antwoord op had.
MIsschien is Rutte wel (een beetje) slim, maar dat betekent nog niet dat ie inhoud heeft. #leeghoofd