De laatste tijd wordt er veel aandacht besteed aan en veel geschreven over de radicalisering van jongeren. Niet verwonderlijk, want radicalisering en de gevolgen daarvan kunnen diep ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van de geradicaliseerde zelf, maar ook in die van getroffenen: de getroffene kan zijn/haar hele leven gehandicapt blijven, maar ook gedood worden. Het laatste artikel over radicalisering heb ik hier gelezen, met een verwijzing naar “The New Yorker”. Het bericht gaat over Belgische geradicaliseerde jongeren: zijn het er in Nederland misschien ruim honderd, in België toch wel enige honderden.
De zorgen over de jihadi’s spitsen zich toe op de veiligheidsrisico’s die terugkerende strijders mee naar huis nemen. Mogelijk zijn ze nog verder geradicaliseerd en door deelname aan de oorlog veel gewelddadiger geworden dan voorheen. Het idee kan postvatten dat de jihad op Nederlandse bodem moet worden voortgezet. Het is ook goed denkbaar dat ze terugkomen met een posttraumatisch stresssyndroom met alle gevaren voor hun omgeving van dien, zo waarschuwen deskundigen. (Het fijne berichtje is hier terug te lezen)
Of de cijfers in bovenstaand artikel kloppen? De door mij hooggewaardeerde Flip van Dyke, die systematisch onderzoek doet naar een andere ’tsunami’ (een tsunami, daar kun je niets tegen doen, dat overkomt Nederland en Europa gewoon; de regeringen kunnen hun handen in onschuld wassen en er hardhandig tegen optreden), komt met heel andere cijfers op de proppen, dan er in kranten te lezen staat en de regering ons wil doen geloven. Gezien het precaire onderwerp in het artikel, heb ik er het volste vertrouwen in, dat die cijfers niet betrouwbaar zijn. Nederlandse soldaten gaan op ‘vredesmissie’ en hebben natuurlijk geen last van posttraumatisch stress-syndroom.
Als er over radicalisering gesproken wordt is dat eigenlijk altijd in verband met moslims. Maar, en daar geven de meeste regeringen niet thuis, rechts-extremisten zijn ook geradicaliseerd en om daar uit te stappen is heel erg moeilijk. Diegenen die eruit willen stappen, in Duitsland zeker, worden bedreigd en hun familie geterroriseerd. Zoals men zich moeilijk kan bevrijden van een extremistisch geloof indien eenmaal toegetreden – denk aan de Scientology Church, waar tegenwoordig veel over geschreven wordt. De impact, het aantal geweldsmisdrijven en doden gepleegd door neonazi’s, is in Nederland en Duitsland vele malen groter dan het moslimextremisme, waar men vrij snel aan denkt, als het woord radicaliseren ter sprake komt.
Hoe diep het fascisme en xenofobe gedachtegoed doordrongen is in de politiek, daarvan geeft de antifascistische onderzoeksgroep Kafka een aardig inkijkje. Iemand die ik ken vertelde me, toen Wilders ‘salonfähig’ was geworden, dat hij er nu wel voor uit durft te komen, dat Wilders ‘gelijk heeft’ en dat er teveel Turken en buitenlanders in Nederland zijn. Hij is nu voorzitter van een burgerpartij in de stad waarin ik woon en lijkt in eerste instantie niets van doen te hebben met fascisme en xenofobie. Kafka heeft hem nog niet opgemerkt.
In België zijn er meer jihadgangers dan in Nederland, in Nederland was er één dode te betreuren begaan door ’n moslim, beide landen kennen dagelijks racisme. In Duitsland waren er tot nu toe meerdere doden te betreuren door de neonazi’s. Het geweld door deze groep in Duitsland is ook veel zichtbaarder dan in Nederland, hoewel de nazi’s van beide landen van elkaar weten en waarschijnlijk samenwerken. De aangiften en veroordelingen in zowel Nederland als Duitsland tegen, wat wordt gezien als links, is vele malen groter dan de aangiften en veroordelingen tegen neonazi’s. De laatsten hebben nauwelijks iets van de staat te duchten, hoewel er aantoonbaar strafbare feiten worden gepleegd.
Kijkt U maar mee. (Duitstalig)
https://www.youtube.com/watch?v=e4crrQFtMek
De bovenstaande documentaire vergelijkt het voormalige Oost-Duitsland (Sachsen-Anhalt, waar Pegida is begonnen) met Zuid-Duitsland. Ik had het anders, maar verkeerd ingeschat: in voormalig Oost-Duitsland zijn er tot 4 keer zoveel neonazi’s. Mijn inschatting was, dat er niet zoveel verschil was. De aantallen neonazi’s en sympathisanten zijn immens. De kans dat de sharia in Nederland of bij de buren wordt ingevoerd, acht ik uitermate gering, zo niet onmogelijk, maar dat de opkomst van de rechts-populisten grote invloed kan hebben op het politieke bestel is helemaal niet ondenkbeeldig. Temeer ook, omdat o.a. de Duitse regering niet optreedt tegen de neonazi’s, er zelfs mee verbonden is. Ik wijs hierbij nadrukkelijk op het proces (dat duurt nog minstens tot het eerste kwartaal 2016) tegen Beate Zschäpe, het enige nog levende lid van de voormalige NSU.
Hoe jongeren radicaliseren, is in de volgende documentaire te zien. Duidelijk wordt, dat niet alleen de NSU gemoord heeft, maar ook andere geradicaliseerde neonazi’s. (Duitstalig)
’n Andere docu over radicaliseren van jongeren, waarbij ook sprake is van zeer extreem geweld.
