Québec’s etnisch nationalisme

Intolerantie en racisme heeft zich als een olievlek kunnen verspreiden in de Canadese provincie Québec. De aanval op een moskee in Québec-stad veroorzaakte een golf van afschuw maar vergis je niet, racistisch en nationalistisch geweld zijn geen onbekend verschijnsel in Québec.

Veertig jaar geleden verhuisde mijn vader van Québec naar Toronto, om de anti-Arabische sentimenten te ontvluchten. Hij sprak alleen Frans en geen woord Engels. Vier jaar geleden werd mijn moeder tijdens een sollicitatiegesprek voor een positie in ‘environmental conservation´ verteld dat ze alleen een functie kon krijgen als ze haar hoofddoek zou afdoen.

Ethno-culturele identiteit

Maar het zit dieper dan alleen in persoonlijke interacties. Het Nationalisme in Québec is altijd etnisch geweest en is afkomstig van de afstammelingen van de Frans kolonialistische immigranten die een speciale ethno-culturele identiteit en cultuur hadden. De oorspronkelijke bewoners van Québec (indianen) hebben generaties lang moeten strijden tegen het landjepik van Québecois regeringen die poogden First nations territoria te confisqueren.

Het lijkt alsof Quebec’s nationalisme alleen de Franse taal en haar historie behelst. Maar in werkelijkheid gaat het er meer om hoe je er uitziet en waar je vandaan komt dan hoe je denkt over de goegemeente.

De conservatieve kandidaat voor het partijleiderschap, Kellie Leitch heeft moeite om brede steun te krijgen voor haar voorstel om bezoekers on immigranten te screenen op “Canadian values.” Terecht ook, in een multiculturele maatschappij waar normen en waarden tussen, laten we zeggen Vancouver tot het woeste land van Nova Scotia nogal variëren, is het nogal lastig om uit te vogelen wat  “Canadian values” zijn.

Aanvaardbare accommodatie

Maar in Québec, waar etnisch nationalisme beter wordt ontvangen, vinden dit soort projecten een luisterend oor en kan de provinciale regering makkelijker haar gang gaan. Je kon dat zien tijdens het debat over aanvaardbare accommodatie in 2007 en het onderzoek over de impact van religieuze accommodaties op de provincie Québec. (Het rapport concludeerde overigens dat ‘dreiging veroorzaakt door accommodatie’ meer een crisis van de onderbuik was)

Een paar jaar later was er een soortgelijke discussie over het dragen van een tulband op het voetbalveld, nadat de ‘Quebec Soccer Federation’ daar een verbod op instelde. Door druk van buitenaf, Québecois politici stonden achter de ban of hielden zich afzijdig, werd de ban uiteindelijk opgeheven.

In 2013 probeerde de Québec regering wetten te maken betreffende de toegestane religiën die ambtenaren zouden mogen hebben.

In 2014 stelde Parti Québécois een “Charter of Values” voor , bedoeld om religieuze uitingen te verbieden bij ambtenaren en publieke diensten behalve uitingen die te maken hadden met ‘het erfgoed van Québec.’

De boodschap is duidelijk: Niet witte, niet-katholieke “anderen” moeten assimileren in de identiteit van Québec.

Het Québecois nationalisme steekt zo nu en dan zijn kop op met aanvallen op moskeeën of met laffe aanvallen op individuen maar bij vrijwel elke verkiezing staat er wel een nationalistische partij op het stembiljet.

Het is nog te vroeg om te zeggen wat Alexander Bissonnette, de verdachte van de dodelijke aanslag op een moskee in Québec-Stad bezielde, maar het is duidelijk dat een cultuur van intolerantie en racisme ongehinderd broeit in Québec.  Politici sluiten hun ogen voor wat er zich afspeelt en moedigen intolerantie en racisme zelfs aan.

Moslims en onze vrienden zullen dit verlies, zoals het hoort, verwerken en zullen hun nagedachtenis eren met het bouwen van een nieuwe wereld zonder obscure ideologieën in sha Allah.

Amina Moustaqim-Barrette is een moslim-Canadees en klimaat-activiste. Ze is een research assistent en bezig haar masters-graad te halen in the University of British Columbia

BRON.
Vertaling Defrysk