Ontstaan in de underground scene van het Londense Ladbroke Grove, creëerde Hawkwind een volledig eigen, uniek geluid. De band combineerde de destijds gebruikelijke lange jams met snoeiharde protopunk, poëzie, voordrachten van SF-schrijver Michael Moorcock en – niet te vergeten – de naakte danseres Stacia. Haar roots in de underground heeft Hawkwind nooit verloochend, de band reisde alle free festivals af en zette zich in voor alle denkbare revolutionary causes, de ene nog radicaler dan de andere. Openlijk politiek waren de teksten zelden: in plaats van het te prediken, leefde Hawkwind het anarchisme. Tot haar eigen verbazing had de band in 1972 een grote hit met Silver Machine. De opvolger Urban Guerrilla werd uitgebracht net toen de IRA een bommencampagne in Engeland voerde en bevatte de onsterfelijke regels:
I’m society’s destructor
I’m a petrol bomb constructor
I’m a cosmic light conductor
I’m the people’s debt collector
So watch out Mr. Business Man
Your empire’s about to blow
Speciaal aanbevolen: het klassieke Space Rock album The Space Ritual.
Ook zeer aanbevolen: de band op haar trippiest tijdens het free festival bij Stonehenge in 1984.
Hieronder Lemmy Kilmister’s laatste bijdrage aan de band, een ode aan speedfreaks. Eigenlijk dus een ode aan Lemmy zelf. Dit is overigens de latere versie, zónder Lemmy. Sorry, Lemmy, deze versie is beter.
I can’t get enough
You know it’s righteous stuff
Goes up like prices at Christmas
