(Post)punkklassieker du jour: Washington Bullets

Waar moeten we nu eigenlijk het eindpunt van de mythische sixties plaatsen? 31 december 1969 is natuurlijk een voor de hand liggend antwoord, maar dat voldoet niet echt. Sommigen zijn van mening dat Altamont  het einde van de sixties betekende, anderen denken eerder aan 1973 (einde van de Amerikaanse betrokkenheid bij de oorlog in Vietnam) of de Duitse Herfst van 1977.  Zelf ben ik mét collega Arnold van der Kluft van mening dat de extended sixties nog tot diep in de jaren ’80 doorlopen. Natuurlijk zijn de autonomen, de vredes- en de kraakbeweging erfgenamen van de counterculture van de sixties.  Pas in de vroege jaren ’90 wordt het minder.

Ook punk is – na de nihilistische beginperiode – een kind van de jaren ’60, al willen zowel hippies als punks dat liever niet horen. Jello Biafra erkent dat hij in de voetsporen treedt van counterculturehelden als Abbie Hoffman, Crass wordt geformeerd door hippies die hun haar laten knippen en een zwart leren jack aantrekken en The Clash is uiteindelijk inhoudelijk heel wat meer verwant met MC5 en The Fugs dan met de Ramones.

Sandinista! wordt uitgebracht kort nadat de marxistische verzetsbeweging het Frente Sandinista de Liberación Nacional (FSLN)  de macht grijpt in Nicaragua en de door de VS gesteunde dictator Somoza verdrijft.  Somoza wordt later door een Sandinistisch commando met een autobom opgeblazen (“the people fought the leader and up he flew”) en de VS begint een vuile oorlog tegen Nicaragua die tienduizenden mensenlevens kost.  Europees links is nogal eens geneigd revoluties in de “Derde Wereld” te romantiseren, maar de golf van sympathie voor de Sandinisten is begrijpelijk en terecht. Washington Bullets is het eerbetoon van The Clash aan het volk van Nicaragua en het FSLN.

Oh! Mama, Mama look there
Your children are playing in that street again
Don’t you know what happened down there?
A youth of fourteen got shot down there
The Kokane guns of Jamdown town
The killing clowns, the blood money men
Are shooting those Washington bullets again

As every cell in Chile will tell
The cries of the tortured men
Remember Allende and the days before
Before the army came
Please remember Victor Jara, in the Santiago stadium
Es verdad, those Washington bullets again

And in the Bay of Pigs in 1961
Havana for the playboy in the Cuban sun
For Castro is a color is a redder than red
Those Washington bullets want Castro dead
For Castro is the color
That will earn you a spray of lead

Sandinista

For the very first time ever
When they had a revolution in Nicaragua
There was no interference from America
Human rights in America
The people fought the leader and up he flew
With no Washington bullets what else could he do?

Sandinista

An’ if you can find a Afghan rebel
That the Moscow bullets missed
Ask him what he thinks of voting communist
Ask the Dalai Lama in the hills of Tibet
How many monks did the Chinese get?
In a war torn swamp stop any mercenary
An’ check the British bullets in his armory

Sandinista
Que?

Sandinista
Sandinista