Hij wordt niet bij naam genoemd, maar deze song gaat natuurlijk over Charles Manson. Manson was een bekende verschijning in de West Coast scene waar Neil Young ook deel van uitmaakte. Young kende Manson persoonlijk, al waren de twee niet bevriend.
Manson was de leider van een commune die hij The Family noemde. Hij hield er een aantal bizarre opvattingen op na, o.a. over een apocalyptische rassenoorlog die hij “Helter Skelter” noemde, naar de gelijknamige song van the Beatles (in feite een niemendalletje over een kermisattractie). Om deze rassenoorlog te ontketenen (vraag niet naar het logische verband) gaf Manson in de zomer van 1969 zijn volgelingen opdracht 9 mensen te vermoorden, waaronder de actrice Sharon Tate. Later zou blijken dat Manson’s volgelingen eerder al diverse andere mensen vermoord hadden, al kon Justitie in slechts twee gevallen bewijzen dat Manson daartoe opdracht had gegeven.
De door The Family gepleegde moorden worden – samen met Altamont – vaak gezien als het symbolische einde van de vreedzame jaren ’60 en het begin van de gewelddadige jaren ’70. Dat is niet helemaal terecht – alleen al niet omdat de jaren ’60 zo vreedzaam niet waren – maar dat er in de zomer van ’69 voor veel mensen iets onherstelbaar kapot ging, lijkt me evident.
“I can’t dislike you, but I will say this to you: you haven’t got long before you are all going to kill yourselves, because you are all crazy. And you can project it back at me … but I am only what lives inside each and every one of you.” – Charles Manson
Well, we live in a trailer
at the edge of town
You never see us
‘cause we don’t come around.
We got twenty five rifles
just to keep
the population down.
But we need you now,
and that’s why
I’m hangin’ ‘round.
So you be good to me
and I’ll be good to you,
And in this land of conditions
I’m not above suspicion
I won’t attack you,
but I won’t back you.
Well, it’s so good to be here,
asleep on your lawn.
Remember your guard dog?
Well, I’m afraid
that he’s gone.
It was such a drag
to hear him
whining all night long.
Yes, that was me with the doves,
setting them free
near the factory
Where you built your computer,
love.
I hope you get the connection,
‘cause I can’t take
the rejection
I won’t deceive you,
I just don’t believe you.
Well, I’m a barrel of laughs,
with my carbine on
I keep ‘em hoppin’,
till my ammunition’s gone.
But I’m still not happy,
I feel like
there’s something wrong.
I got the revolution blues,
I see bloody fountains,
And ten million dune buggies
comin’ down the mountains.
Well, I hear that Laurel Canyon
is full of famous stars,
But I hate them worse than lepers
and I’ll kill them
in their cars.
https://www.youtube.com/watch?v=Uopmr4sBNM4
