Volgens de Nederlandse overheid moeten consumenten en professionals erop kunnen vertrouwen dat liters en kilo’s echt kloppen zoals ze aangegeven worden. Daarom heeft de overheid bedrijven verplicht om goedgekeurde meetinstrumenten en wettelijk vastgestelde meeteenheden te gebruiken. Dit is vastgelegd in de Metrologiewet.
Om het niet al te moeilijk te maken, zit er een verschil in ijken (keuren), kalibreren en justeren. Volgens een site van een commercieel bedrijf dat er dagelijks mee bezig is, wordt bij het ijken (keuren) van een weegschaal onderzocht of een CE gekeurd weegwerktuig voldoet aan de voorwaarden van de Metrologiewet, wat gebeurt met gecertificeerde massastukken (gewichten).
In de Qur’an is reeds geschreven om de juiste weegschaal te gebruiken om elkaar niet te benadelen, kijk bijvoorbeeld eens naar Al-Isra (17:35): “ … En geeft de volle maat wanneer jullie afwegen en weegt met de juiste weegschaal. Dat is beter en een mooiere afsluiting …” (van de site www.recitequran.com.
Politieke weegschaal
In de politiek is het compleet anders: daar moet men altijd zorgen dat jouw kant het zwaarst is en dat men de meeste voordelen haalt uit het ‘wegen op de politieke balans’. Belangrijk hierbij is dat men behoort tot die kant die op het politieke spectrum de voordelen zal halen / haalt uit de wereldlijke onbalans. Tevens moet er steeds vaker worden opgemerkt dat er geen twee ‘schalen’ zijn op de politieke balans, maar soms wel wat meer. Bekend is dat aan de ene kant meestal wordt gezocht naar een duidelijke onbalans door de VS en haar ‘EUROvisie-songfestivalkompaan uit het Midden-Oosten’(de bezetter van Palestina), die samen meestal eerst alles voorkauwen in de wereldpolitiek, waarna het westen zich kan aanschuiven of de andere schaal naar beneden kan proberen te halen met voordelen voor het westen. En als derde schaal is er sprake van als men gaat meten met Islamitische landen, die niet aan het touwtje van het westen of het weegschaal-duo willen lopen.
Een fenomeen van deze weegschaal is het uit de lucht schieten van passagiersvliegtuigen.
Het Oekraïense vliegtuig
Volgens de Iraanse generaal Amir-Ali Hajizadeh heeft zijn divisie het Oekraïense vliegtuig, dat gecrasht is bij Teheran per ongeluk uit de lucht geschoten, omdat een operator het vliegtuig aanzag voor een Amerikaanse kruisraket. Hierbij had de systeemoperator 10 seconden om te beslissen of hij zou schieten of niet en hij nam dus de verkeerde beslissing.
Door de spanning die Amerika in het regio heeft aangewakkerd door de brute, onbeschofte en illegale moord op generaal-majoor Qassem Suleimani, is er mogelijk iets te begrijpen van het feit dat een ondergeschikte binnen tien seconden een beslissing moet nemen en dat die verkeerd uitpakt. Natuurlijk had het niet mogen gebeuren en worden de slachtoffers betreurd, maar het westen staat daarentegen weer wel op de achterste poten.
MH17 boven Oekraïne neergeschoten
Op 17 juli 2014 werd een Maleisische Boeing 777 (MH17 in het KLM-jargon) neergeschoten boven Oost-Oekraïne door het luchtafweer van op dat moment zelfverklaarde ‘volksrepubliek’ Donetsk (DNR). Deze republiek werd gesteund door Rusland. De MH17 werd neergehaald door een BUK-raket, die later geprobeerd is terug te ‘smokkelen’ naar Rusland. Bij de aanval kwamen bijna driehonderd inzittenden om het leven, waaronder 196 Nederlanders.
Van vele kanten is de verontwaardiging uitgesproken en zijn rechtszaken gestart over deze aanval in de regio waar de spanningen ook waren opgelopen.
De Buk-raket was een onderdeel van de Russische 53ste brigade, die onder bevel stond van kolonel Sergej Moetskajev, echter onderzoeksplatform Bellingcat is van mening dat “ … iemand hoger in rang het bevel voor de lancering heeft gegeven … “
Iran Air vlucht 655 (IR655)
En om bij de vliegtuigen te blijven, het volgende. Vlucht 655 van Iran Air was een passagiersvliegtuig, een Airbus A300-B2, dat vanuit Teheran naar Dubai zou vliegen. Op 3 juli 1988 werd de Airbus boven de Perzische Golf neergeschoten door twee raketten van de Amerikaanse kruiser USS Vincennes. Personeel van de de kruiser heeft het Iraanse vliegtuig aangezien voor een Iraanse F-14 onderscheppingsjager en om een aanval door dit toestel te voorkomen hebben de Amerikanen maar meteen twee raketten afgevuurd.
Volgens de vliegtuighistorie heeft de Amerikaanse marine nooit het volledige verhaal vrijgegeven. Volgens de Volkskrant: “ … De woordvoerder van Reagan verontschuldigt zich voor het verlies van 290 mensenlevens, maar spreekt ook van een ‘gepaste verdedigingsactie …’ Het aantal doden dat te betreuren was, was 290.
Er zit toch belevingsverschillen in de drie verhalen. Zeker als daarbij een andere opmerking van de Volkskrant wordt toegevoegd: “ … Uit Amerikaans onderzoek blijkt achteraf dat er geen enkele reden was om te denken dat vlucht 655 een aanvallende straaljager is. De Airbus, die elke dag boven de Straat van Hormuz vliegt, maakt vliegbewegingen zoals je mag verwachten van ‘normale commerciële luchtvaart’ en houdt zich aan ‘de toegewezen route’ …“.
De vraag is toch gerechtigd om te stellen wie welke politieke weegschaal in onbalans wil houden; zeker gezien deze verhalen, maar ook als er gekeken wordt naar andere verhalen over plots opduikende zgn terroristische Islamitische groeperingen. Heel vaak zijn deze groeperingen ‘nodig’ geweest om iets voor bepaalde landen te bereiken en heeft het westen actief steun en materieel en opleiding aan dit soort groeperingen geleverd. Dus ff geen krokodillentranen, maar zorg er gewoon voor dat er een degelijk goedgekeurde en gecertificeerde politieke weegschaal in de wereld gezet wordt, waarbij landen, groeperingen, organisaties en mensen met een andere mening ook het recht hebben om de mond open te doen en niet alleen de schreeuwers aan de westerse kant.
