Schijtziek word ik van de tendentieuze berichtgeving over het ‘misbruik’ door Poolse werknemers van de Nederlandse WW. Ik heb even het document ‘Maatregelen WW-fraude op de rails’ van de Rijksoverheid gelezen en kan er zo al wat gaten inschieten.
Als eerste dit: “Met behulp van tussenpersonen verbleven ze met hun werkloosheidsuitkering in Polen in plaats van op zoek te gaan naar werk in Nederland. “ 1)
In de regelgeving 2) staat dat Nederland een verdrag heeft met Polen en dat iemand die een WW-uitkering krijgt naar Polen mag gaan, om daar te solliciteren (even doorklikken naar de diverse pagina’s).
Uit de regelgeving:
Gaat u voor kortere of langere tijd naar het buitenland? En heeft u een uitkering van UWV? Dan kunt u soms uw uitkering meenemen. Of dit ook voor u geldt, hangt af van het land waar u naartoe gaat. Nederland heeft namelijk niet met elk land dezelfde afspraken gemaakt over sociale zekerheid.
Stoere woorden minister
“Minister Koolmees vindt WW-fraude onacceptabel, het tast het draagvlak onder de sociale zekerheid aan.”
Dit ben ik helemaal met de bewindsman eens, maaaaaaaar! Als regels aan alle kanten rammelen, niet worden gecontroleerd, dan kan iemand toch wel begrijpen dat mensen daar gebruik van gaan maken?
Vervolgens wordt er beweerd dat mensen met een WW-uitkering die in het buitenland verblijven, in overtreding zijn, nogmaals, dat hoeft niet! 2)
Ook lijkt het dat het UWV, dat normaal ook nog wil weten hoeveel toiletpapier iemand gebruikt, totaal niets controleert als iemand WW aanvraagt. Althans dat staat in het stuk van de Rijksoverheid. De verhalen die ik hoor over controle en ‘begeleiding’ van het UWV geven mij een heel ander beeld. Hoe kan het dan dat één groep er zo doorheen glipt? Of is hier gewoon ordinair sprake van een hetze? Is er wellicht meer aan de hand bij het UWV en is dit als afleidingsmanoeuvre gekozen? Dan kunnen de media en ‘het volk’ zich weer lekker uitleven, en de regering en de overheid kunnen weer even opgelucht adem halen.
Ook de maatregelen die besproken worden, komen op mij over als vreemd. Als je je werk gewoon doet, dan was dit al in werking getreden. Er wordt nu weer gesproken over ‘risicoprofielen’, ‘bestanden doorlichten op verdachte patronen’, ‘cultuuronderzoek’, en wat deed UWV hiervoor dan? Uit de neus eten? Maar de sfeer van dit document roept wel weer onrust op, want die ‘buitenlanders’, en daar word ik echt ziek van.
Het lot van Poolse werknemers
Ondertussen zwoegen de Polen door, in werk dat Nederlanders niet willen doen en wonen ver van hun familie. Ze worden met veel tezamen gehuisvest in één huis. In de omgeving waar ik woon, de Bollenstreek, vaak op een vakantiepark, soms in een ‘Polenhotel’ en echt, dat heeft niets meer van een hotel, zoals wij dat zouden willen. De gelukkigen met een gezin en goede werkgever, mogen in de dorpen wonen, in een gewoon huis. Ze worden via uitzendconstructies uitgebuit en afgezet. Ik heb gezocht naar artikelen, maar als je ‘uitbuiting Poolse werknemers’ intikt in Google, krijg je zoveel hits, dat het geen doen is om dit te linken.
De werkgevers
Ook zijn er werkgevers die meewerken aan echte fraude, alles om hun bedrijf goed en goedkoop te laten draaien. Zij gaan akkoord als een werknemer zegt even terug naar huis te willen. De werkgever zegt dat er geen werk meer is, werknemer krijgt WW en werknemer gaat naar huis, met WW. Als werknemer na een paar maanden weer terug komt, wordt hij/zij met open armen ontvangen en gaat gelijk weer aan het werk, bij dezelfde werkgever. Ik lees niets over dit soort constructies in het document van de overheid. Natuurlijk begrijp ik dat een werkgever harde werkers graag terug wil, snap ik helemaal, maar verwijt dat dan niet alleen de werknemers.
Ik lees ook niets in de maatregelen terug over over de soms armzalige huisvesting van de Poolse werknemers, de lange uren, de slechte omstandigheden. Zoals van de aardbeienkweker die in dit stuk wordt genoemd. 3)
‘Uitbuiting, dat is wat de eigenaar van een aardbeienplukkerij met zijn Slowaakse en Poolse werknemers deed, concludeerde het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden deze week.
Werknemers sliepen op matrassen op de grond van schuren en kantines zonder dat zij er konden douchen. Of ze sliepen in een lekkende tent naast een ‘verplaatsbaar toilet’, inclusief gevaar voor kortsluiting en brand in verband met elektriciteitssnoeren en haspels die in bakken op de grond lagen.’
Ik zou graag zien dat met de controle op fraude, echte fraude!, er ook controle komt op de leef- en werkomstandigheden van buitenlandse werknemers. Het ‘ja maar vergeleken met hun land, hebben ze een prima loon’ kunnen we niet volhouden. Het zijn nu tweederangs werknemers en dat kan en mag niet.
1) https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/02/01/maatregelen-ww-fraude-op-de-rails
