“In plaats van ons tegen de technologische revolutie te verzetten, moeten we ons actief inlaten met alle veranderingen in een poging er een emancipatorisch potentieel uit te halen. Als we dat niet doen, dan laten we de nieuwe technologieën over aan het neoliberalisme die deze aanwendt om een financieel feodalisme in stand te houden.”
Aan het woord is Armen Avanessian. Armen Avanessian introduceren is geen makkelijke taak. De man laat zich niet meteen in een vaste categorie plaatsen. Filosoof, maar vooral actief in de kunstwereld, een academicus zonder universiteit, een schrijver die het schrijven de rug wil toekeren, een denker die het praktische omarmt. Altijd op zoek naar de andere, nog onbekende, kant van het kunnen. Enkel op die manier is het volgens hem namelijk mogelijk aan een inclusievere wereld -en mensbeeld te bouwen.
Avanessian stond aan de wieg van het accelerationisme, een politiek op één lijn met moderniteit, abstractie, complexiteit, globaal denken en technologie. Het hieruit volgende xenofeminstische manifesto stelt dat vrijheid niet om minder maar juist meer vervreemding vraagt. In lijn met deze theorieën pleit Avanessian voor een xenopolitiek. Het “xeno” heeft volgens hem een belangrijke politieke potentie.
Avanessian: “Het voorvoegsel xeno- is natuurlijk het best gekend via de term xenofobie. Op die manier heeft xeno, wat letterlijk ‘vreemd’ betekent, vooral een negatieve bijklank. Het vreemde of het vervreemdende wordt ook doorgaans als iets schadelijks beschouwd. Het heeft de connotatie van iets dat weggenomen wordt en verwijst naar iets dat we verloren zijn. Nieuwe hedendaagse politieke stromingen zoals het speculatieve realisme en het accelerationisme proberen in te gaan tegen deze dominante kijk. In plaats van vervreemding te bevechten, en terug te keren naar een zogezegde verloren authenticiteit, claimen zij dat het vreemde en de vervreemding moeten worden omarmd als zijnde zowel positief als productief.”
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
