Veel linkse activisten worstelen met de vraag hoe zich op moeten stellen tegenover het komende referendum over het associatieverdrag van de EU met Oekraïne. Met de bedoeling van het verdrag en de neo-liberale inhoud zijn ze het niet eens, maar om mee te doen met het circus van GeenPeil en Baudet, die hele andere bedoelingen hebben met het door hen afgedwongen referendum, zien ze ook niet zitten. Dat is schijndilemma: we moeten het rechtse frame dat wordt gehanteerd onderkennen en daar onze eigen opvattingen tegenover stellen. En daar keihard campagne mee gaan voeren.
(….)
[Het rechtse] frame heeft als achtergrond een westers superioriteitsidee dat vaak nauwelijks van openlijk racisme is te onderscheiden. We moeten daar een ander frame tegenover stellen.
In het geval van het referendum is dat: het associatieverdrag is een neo-liberaal verdrag dat erop gericht is om de Oekraïense markt te openen voor westers kapitaal. Het is niet in het belang van de Oekraïense bevolking, noch van de bevolking van de EU. En daarom roepen we op om ertegen te stemmen. En die campagne moeten we aangrijpen om een heleboel zaken uit te leggen: dat het niet de Grieken zijn waar ons geld naar toe is gegaan, maar de Noord-Europese banken, dat de associatie met Oekraïne ons geen geld zal kosten omdat er miljarden steun naar de Oekraïne zal gaan, maar omdat multinationale bedrijven hun productie daar naartoe zullen verplaatsen omdat daar de lonen zo veel lager zijn. Dat de corruptie in Oekraïne door verdere privatisering alleen maar versterkt zal worden enzovoort enzovoort.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
