Niet meer de beste van alle denkbare werelden

Aspirine is al lang op de markt en ’t heeft lang geduurd, voordat de bijwerkingen, maar ook de voor mensen positieve werkingen van aspirine bekend werden. Er zal vast en zeker nog meer daarover bekend worden. Ondanks dat ik geen medicijnen heb gestudeerd en leek op ’t gebied van farmacologie ben, slik ik trouw dagelijks een lage dosis aspirine op voorschrift van de cardioloog. Al ruim 15 jaar en ik moet zeggen, dat ik tot nu toe geen enkele bijwerking heb ondervonden. Veel mensen slikken die lage dosering zonder al teveel problemen, behalve mijn moeder. Die moest dat ook op voorschrift van de cardioloog gebruiken, kon daar niet tegen en gaf de voorkeur aan sintrom, waardoor wekelijks haar bloed moest worden afgenomen. Die behandeling is veel ingrijpender dan dagelijks een sachet van 100 mg in water opgelost innemen.

Omdat mijn cholesterol veel en veel te hoog was (tussen de 11 en 12 mmol/l), familiair, moest ik een cholesterolverlager innemen en dat werd in eerste instantie Lipobay. Mijn cholesterolwaarden werden niet voldoende laag, en voordat het middel uit de handel werd genomen, kreeg ik een ander middel. Wat ook niet lang op de markt was en zeker niet lang genoeg om alle bijwerkingen boven tafel te krijgen. Daar had en heb ik bijwerkingen van, maar ’t is uit te houden. Ik juich niet van levensvreugde.

Aspirine laat zien, dat het vele, vele jaren duurt, voordat bijwerkingen van een medicijn boven tafel komen. Aan de andere kant, medicijnen helpen het lijden te verlichten en kunnen het leven verlengen. Wat is wijsheid voor de individuele gebruiker? Over het plasmiddel Burinex wordt over ’t algemeen geschreven, dat het nauwelijks bijwerkingen heeft: ik werd er binnen ’n kwartier erg ziek van en dat duurde ongeveer 8 uur.

Allergien, ADHS, Autismus, Autoimmunerkrankungen: In Europa ist bereits jedes dritte Kind chronisch krank. In den USA sind gesunde Kinder sogar schon in der Minderheit. Bert Ehgartner („Die Akte Aluminium“) begibt sich in seiner neuen investigativen Dokumentation auf Spurensuche nach den Auslösern dieses verheerenden Trends.

Die fünfjährige Klara leidet – wie 30.000 deutsche Kinder – an der autoaggressiven Form von Diabetes. Jason hat Asthma und ADHS, Jonah eine lebensbedrohliche Nuss-Allergie: In Europa ist bereits jedes dritte Kind chronisch krank. In den USA sind gesunde Kinder sogar schon in der Minderheit. Die gemeinsame Ursache dieser Krankheiten liegt in einem Immunsystem, das aggressiv und unberechenbar reagiert. Was hat unser Immunsystem derart aus der Bahn geworfen? (hier de documentaire van Arte)

Leibniz vond, dat we in de best mogelijke wereld van alle werelden leven. Wat niet impliceert, dat de wereld, waarin we leven de best denkbare is.

En dat lijkt langzamerhand niet meer het geval!

Dit is, op zijn zachtst uitgedrukt, vreemd. Onze levensduur en levenskwaliteit zijn nog nooit zo hoog geweest als vandaag. Bovendien leven wij zonder twijfel in een van de veiligste regio’s ter wereld, hebben we nog nooit in onze geschiedenis zoveel kwaliteitsvol onderwijs en gezondheidszorg gehad voor ongeveer iedereen, en nog nooit waren de openbare voorzieningen zo goed.

Die vaststellingen zijn voor heel wat mensen een reden om een veroordeling uit te spreken over de groep die uit de boot valt. Al die depressievelingen, dat zijn toch zeurderige types die hun verantwoordelijkheid niet kunnen of willen dragen; erger nog, het zijn ronduit profiteurs die ons systeem om zeep aan het helpen zijn. Daarbij volgt dan de vaststelling dat onze gezondheidszorg stilletjes aan onbetaalbaar wordt, dat een drastische besparing meer dan noodzakelijk is, en dat we die het best kunnen realiseren door die profiteurs uit het systeem te gooien. Een recent onderzoek uitgevoerd in opdracht van de socialistische ziekenbond toont aan dat een op de drie Vlamingen in die richting begint te denken. (Om meer te lezen)

 

In den Einstiegluken zur Wahrheit

beten die Spürgeräte

 

bald kommen die Mauern geflogen

zu den Verhandlungstischen,

 

die Embleme palavern

sich Blut ab,

 

eine Krähe setzt

ihren halbgesichtigen

Peil-Flügel auf

halbmast.

 

Paul Celan