De burgemeester sprong een gat in de lucht toen hij de column op de radio hoorde: “Aanklagen dat mens, zo kunnen we de aandacht verleggen van racisme op ons eiland naar een columniste die inwoners van ons dorp dood wenst! Bel het Openbaar Ministerie, bel de pers!”
En zo geschiedde, en iedereen buitelde over elkaar en riep: “Vrijheid van meningsuiting!”, of: “Schande dat ze onze dijken wil doorsteken, dat ze ons dood wenst! Terecht dat ze aangeklaagd wordt.” De voors en tegens waren niet van de lucht. Luid gekrakeel over van alles en nog wat behalve racisme op het eiland.
De burgemeester leunde tevreden achterover en stak een sigaar op: “In ieder geval gaat het nu niet meer over het Marokkaanse gezin dat hier belaagd werd; nu gaat het over ons eilanders die dood gewenst worden, nu gaat het over een columniste die door ons aangeklaagd wordt. Nu zijn wij éilanders het slachtoffer.”
Disclaimer: Alle overeenkomsten met personen en plaatsen berusten op puur toeval.
