De Europese verkiezingen zijn voorbij. 375 miljoen mensen konden hun stem uitbrengen. Slechts 43% deed dat ook. Met name in Groot-Britannië, Nederland en de Oost-Europese landen was de opkomst erg laag. In Slowakije nam slechts 13% de moeite de gang naar de stembus te maken. In Luxemburg daarentegen 90%. In overeenstemming met de verwachtingen veroorzaakten in Frankrijk Front National en in Groot-Britannië UKIP nationale aardverschuivingen. Of het ook wat betekent voor het Europarlement valt te bezien. Men heeft zeven partijen nodig om een fractie kunnen vormen en op dit moment zijn er maar zes zeker. Farage heeft al vaak gezegd dat hij niet met de fascisten van FN wil samenwerken, maar aan de andere kant weten we dat zelfs extreemrechts niet vies is van het breken van keiharde verkiezingsbeloften.
Gisterenavond mocht Frits Bolkestein, bekend van de Bolkestein-richtlijn waarmee hij graag voor zijn optrekje in Frankrijk legaal Poolse loodgieters wilde kunnen inhuren tegen Poolse tarieven, bij Twan Huys van Nieuwsuur aanschuiven en de verkiezingsuitslag duiden. De voormalige eurocommissaris mocht met ons delen dat hij vond dat er te veel eurocommissarissen waren. Hij vond ook dat het Europarlement niks voorstelde en dat Marine Le Pen fatsoenlijker was dan haar vader, erelid en herintredend Europarlementariër Jean-Marie Le Pen. En dat hij geen vriend van Verhofstadt was. In plaats van de uitslagen en interpretaties kreeg het publiek de hele uitzending zulke ditjes en datjes. Een beter middel dan Bolkestein om het wantrouwen tussen burger en politiek te voeden is er niet en Volkskrant-redacteur en criminoloog Chris Rutenfrans vond hem een ‘topcommentator’.
Je voelt bij zo’n uitzending meteen dat er bij de NOS vooral bezuinigd wordt op inhoud. De uitslag voor Nederland liet op zich wachten. Het duurde even voordat het commerciële ANP de resultaten had ontvangen van de kiesdistricten om uit te rekenen wat nu precies de uitslag was. Er werden ook uitslagen uit andere landen gepresenteerd, waaruit met name bleek dat de redactie het buitenland vooral kent van Google en budgetvakanties. Zoals een buitenlandse correspondent die een enorme ramp in een ver land verslaat vanuit zijn veilige hotelkamer een paar honderd kilometer verderop. Het publiek was net als bij het 10-km afstandsschaatsen vóór het digitale tijdperk gedwongen om zelf met potlood en papier de rondjes bij te houden. Tegen middernacht kwam dan na drie dagen onzekerheid eindelijk het verlossende nieuws. Niet D66 maar het CDA kreeg de meeste zetels en de PVV had toch vier zetels gekregen. Koren op de molen van het publiek en hun aanjagers dat in zulke verkiezingen vooral een etalage van leugens, fraude en corruptie ziet.
Pal onder de Peel was 50-plus de grootste partij geworden, maar het was niet genoeg om beroepsfraudeur Toine Manders na vijftien jaar nog eens vijf jaar witwassen via het Europarlement te gunnen. Van Artikel50 hebben we nooit meer wat vernomen, ondanks de verwoede pogingen om van speculatieconsulent Sassen van Elsloo via de Telegraaf en Pauw en Witteman mensen te verleiden tegen het gevaar dat Brussel heet te stemmen. In lijn met de heersende scepsis over Europa, EU of het Europarlement ging het ook helemaal niet om de verkiezingen voor het Europarlement bij Nieuwsuur. Het ging alleen maar om Nederland. Wie was hier de grootste geworden? Het is niet voor niets dat we al wekenlang dagelijks worden gebombardeerd door reclames voor de juichpakken van Roy Donders en de beleggingslokroep van de ING, die volgens henzelf ook voor en van oranje is. Nu de verkiezingen voorbij zijn kan de verplichte oranjemanie voor het WK voetballen eindelijk losbarsten.
In België werden aan het eind van de middag troebele beelden getoond van de moordenaar van drie (officieel) of vier (volgens de media) mensen in het Joods Museum in Brussel. In Nederland was het medeleven in bepaalde kringen beperkt tot het regelmatig herhalen van de vraag waarom er geen beelden waren van de dader. Dat het allemaal zo lang duurde voordat de beelden werden vrijgegeven door het parket van Brussel was volgens hen het bewijs van de samenzwering om de verkiezingsuitslag te beïnvloeden ten koste van de PVV en ons te onderwerpen aan de islam. Sommigen wisten zelfs uit de onherkenbare beelden te kunnen opmaken dat het om een Syrië-ganger met een kunstarm ging. Andere wisten weer dat het om een Mossad-agent ging of een neonazi. Het was een dag zoals elke andere in Nederland, het enige land in Europa waar gisteren echt helemaal niets is gebeurd.
Men kan erop wachten dat het koppeltje PVV-FN toch gaat flirten met NPD, Jobbik of Dagenraad. AfD wil niets met extremisten, UKIP wil niets met andere extremisten van doen hebben.
En ook dan gebeurt er niets in Nederland.
Zal ik iets geks zeggen. Nederland heeft niet voor de EU gekozen.Maar voor de euro. Nooit meer in lange rijen voor grenswisselkantoren staan om guldens om te wisselen.Nooit meer buitenlandse banken in om in brabbelbuitenlands te zeggen hoeveel vreemd geld te wilt hebben. Nooit meer in buitenlandse winkels staan en kijken naar een prijskaartje dat je op papier in guldens moet omrekenen. Hetzelfde geldt voor benzinestations in den vreemde.De argwaan is verdwenen, want die vreemde snoeshanen rekenen met dezelfde euro als jij.Alle menschen werden ein bisschen bruder.Halleluja, zie hier de kleinEuropese gedachte.
@laarmans,
‘De argwaan is verdwenen, want die vreemde snoeshanen rekenen met dezelfde euro als jij. Alle menschen werden ein bisschen Brüder. Halleluja, zie hier de kleinEuropese gedachte.’
Klein, doch zeer fijn.