Anthony Ray Hinton werd dertig jaar gelden ter dood veroordeeld wegens twee moorden.
Na dertig jaar in de dodencel blijkt uit een simpele ballistische test dat hij de twee moorden eenvoudigweg niet gepleegd kon hebben.
Op last van het US Supreme Court is Hinton dan ook vrij gelaten.
In het artikel waar ik naar verwijs tevens een link naar een stuk over een man die na 27 jaar in de dodencel vrijgelaten is.
Ook hij zat onterecht vast op beschuldiging van moord.
Hartverscheurende verhalen.
Drie dingen vallen op aan deze gruwelijke drama’s, iedere keer weer als je leest over mensen die onschuldig ter dood zijn veroordeeld en dan of uiteindelijk vrijgelaten worden of inmiddels gewoon door de staat vermoord zijn.
Want de doodstraf is gewoon moord en dient geen enkel doel.
Het eerste dat opvalt (of misschien gezien de frequentie waarmee het voorkomt al niet eens meer) is dat de slachtoffers van de staat meestal niet blank zijn.
Verder zijn ze meestal straatarm. Ook dat valt niet echt meer op gezien hoe vaak dat voorkomt.
Als laatste valt op het welhaast weerzinwekkende stilzwijgen in de mainstream media van dit land voor wie dit soort onvoorstelbaar menselijk leed niet de moeite waard is blijkbaar om over te berichten, druk als men het hier heeft met de hetze tegen moslims en het bieden van een platform aan allerlei xenofoob geteisem.
Het mag een geluk heten dat heksen als Lilian Janse van de SGP die kwijlend laten weten voor herinvoering van de doodstraf te zijn en evenzo likkebaardend laten weten zelf graag voor moordenaar namens de staat te willen spelen daarin (vooralsnog) hun zin niet krijgen.
Maar het is een illusie en een misvatting ervan uit te gaan dat dat laatste als vanzelfsprekend zo blijft.
