Mensen die bij Novartis, Johnson & Johnson of Sandoz werken

Iedereen kent wel iemand in de familie of een goede vriend/bekende die kanker heeft (gehad). En dan weet  je ook hoe machteloos je je voelt, als je die persoon  in de vele gevallen die nog niet te genezen zijn, steeds verder ziet afglijden, bijna niet te bestrijden pijn ziet krijgen. Je kunt alleen maar aan komen zetten met ‘sterkte’ zeggen of  schrijven. Ja, natuurlijk, als je in de buurt woont kun je ook nog op andere manieren bijstaan, maar aan die kanker of pijn kun je niets doen.

Ikzelf maak dit nu voor de zoveelste keer mee, deze keer met een van mijn beste vriendinnen sinds 25 jaar, die waarschijnlijk gauw uitbehandeld zal zijn, als ze dat nu al niet is.

Er zijn mensen die in de uitzonderlijke positie verkeren dat ze wél iets substantieels kunnen betekenen in de strijd tegen (de bijverschijnselen van) deze ziekte. Het moet prachtig zijn, als je in die bevoorrechte positie verkeert, dat je weet dat wat jij doet veel verlichting kan brengen.

Bij Sandoz, een dochteronderneming in Nederland van het Zwitserse farmaconcern Novartis en het Amerikaanse Johnson & Johnson – onthoud die drie namen – werken mensen die het ook prachtig vinden om zich in die bevoorrechte  positie te bevinden, maar om andere redenen dan hierboven aangeduid. Die mensen schieten namelijk niet te hulp als iemand enorm te lijden heeft van kanker, maar kijken eerst of ze er niet nog wat meer aan kunnen verdienen dan ze al doen.

Door illegale kartelafspraken hielden zij de introductie van nieuwe goedkopere pijnstillers tegen kanker tegen.
(…)

De organisaties spraken in juli 2005 af om de introductie van een goedkopere versie van fentanyl, een pijnstiller honderdmaal krachtiger dan morfine, te vertragen. Hiertoe betaalde Johnson & Johnson aan Novartis een maandelijkse vergoeding. (NRC)

De Europese Commissie heeft de Amerikanen een boete van 10,8 miljoen opgelegd en de Zwitsers 5,5 miljoen euro. Nou poeh poeh, wat zullen ze daarvan schrikken. De huisarts Tromp uit Tuitjenhorn kreeg het OM achter zich aan omdat hij in een extreme crisissituatie geen andere mogelijkheid zag dan, met de beste bedoelingen, een enorme morfinedosis toe te dienen, maar als je er geld tellend bij staat te grijnzen terwijl duizenden kankerpatiënten liggen te kreperen krijgt je werkgever een boete die ze achteloos uit hun achterzak tevoorschijn halen.

Voor de strafrechter met  dit schuim, op zijn minst wegens zware  lichamelijke mishandeling. Misschien is TBS ook wel een optie, want mensen die dit voor elkaar krijgen kunnen niet anders dan een pathologisch gebrek aan empathie hebben. Ze zijn een permanent gevaar voor de samenleving op grote schaal, veel groter dan menig moordenaar, en dienen daar langdurig, of misschien wel permanent, uit verwijderd te worden.