Auteur Ludo De Witte schreef ‘Als de laatste boom geveld is, eten we ons geld wel op – Kapitalisme versus de aarde’. Zolang we de echte oorzaak van de klimaatverandering niet erkennen en aanpakken is het menselijk leven op aarde gedoemd. Dat systeem heeft een naam: kapitalisme. Een vlijmscherp betoog. De Witte geeft echter een mogelijke uitweg.
Net wanneer niets ontziende orkanen de Caraïben en de VS teisteren, verschijnt het boek van Ludo De Witte met de wel heel lange titel Als de laatste boom geveld is, eten we ons geld wel op – Kapitalisme versus de aarde. De Witte start met twee citaten. Die zijn van Naomi Klein en Karl Marx. Daarmee is de toon gezet, De Witte windt er geen doekjes om. Hij gaat recht op zijn doel af.
De twee eerste van de vijf hoofdstukken van zijn boek zijn geen opbeurende literatuur. We gaan ‘slaapwandelend naar de afgrond’, wat we tot nu deden, doen en van plan zijn te doen is ‘gerommel in de marge’. Heel wat mensen keren zich af van de waanzin van eeuwige groei en gaan biologisch tuinieren, kopen bewust, nemen de trein of de fiets, eten vegetarisch. De Witte is daar niet meewarig over, integendeel: “Prima op zich, maar als het daarbij blijft, is het bezigheidstherapie waar broodnodige actie bij inschiet… Lokale initiatieven zijn waardevol. Maar ze mogen geen eindpunt zijn, wel een vertrekpunt, een uitvalsbasis.”
De Witte refereert veel naar Canadese klimaatactiviste Naomi Klein, vooral naar haar voorlaatste boek This Changes Everything van 2015. Gewaagd om zich met hét icoon van de klimaatbeweging te vergelijken, maar De Witte krijgt het gedaan. Meer zelfs, hij schuwt de kritiek op bepaalde aspecten en standpunten van haar analyses niet.
Het wordt zeer dringend. “Vandaag leven ongeveer een miljard mensen minder dan 25 meter boven het zeeniveau.” De oplossing? Het Klimaatakkoord van Parijs 2015 is, in tegenstelling tot de vele officiëlele zegebulletins, ruim onvoldoende.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
