Ik heb het mijn collega’s vaak horen zeggen. Toen ik jong was had ik geld nodig en nu ik het eigenlijk niet meer nodig heb, heb ik teveel.
Als je jong bent heb je veel wensen. Je wilt uitgaan, op vakantie en mee met de nieuwste trends en hebbedingetjes zoals de nieuwste telefoon waarmee je ook kunt woppen. Naarmate je ouder wordt, vind je al die nieuwe vindingen wel prima en laat je jezelf niet zo snel meer gek maken.
Ik ben voor een samenleving die anders is ingericht en pleit voor een paradigmashift. Een totale ommekeer. Nu kan ik dat makkelijk roepen, maar dan moet ik ook eens met ideeën komen. Dit is er eentje.
De omgekeerde wereld
Als je jong bent dan begin je in de hoogste salarisschaal. Je beëindigt je loopbaan in de lagere salarisschalen. Zo wordt het aantrekkelijk voor een werkgever om een oudere werknemer aan te nemen. Op zich niet gek in tijden van vergrijzing. Heb je als werkgever een vacature met hectiek, spanning en zoek je iemand die zich te pletter wil werken, dan kan je misschien toch beter die jongere nemen. Die zal je dan wel veel meer zal moeten betalen.
Naarmate je ouder wordt ga je minder verdienen. Als je ouder wordt, schuif je door naar een minder zware baan die minder betaalt. Dit kan omdat je kosten steeds lager worden. Dit geeft ook minder kans op uitval doordat je de stress en het werktempo niet meer aan zou kunnen.
Alle woningen worden koopwoningen. Er bestaan alleen nog maar hypotheken die afbetaald worden en die met de jaren steeds lager worden. Als je jong bent, verdien je veel en betaal je ook meer belasting. De belasting daalt naarmate je dichter bij de AOW-leeftijd komt. Alles wordt erop ingericht dat je kosten lager worden naarmate je ouder wordt.
Aow en pensioen
Iedereen spaart voor zijn eigen pensioen. Je bepaalt zelf hoeveel je inlegt en of je het wil beleggen of niet. Als je 40 jaar hebt gewerkt, eindig je in de laagste salarisschaal, zonder hypotheek. Je krijgt AOW en misschien heb je gespaard in je pensioenpot en krijg je een extra uitkering.
Realisme
Natuurlijk is het allemaal niet te realiseren. Ten eerste is zo’n paradigmashift onmogelijk en ten tweede brengt het onnoemelijk veel problemen met zich mee en gaat dit niet goed werken. Maar het huidige systeem is net zo onrealistisch naar de toekomst toe. Natuurlijk wordt dit verzwegen door politici uit angst voor zetelverlies. Met realisme maak je jezelf niet populair en win je de verkiezingen nooit.
[ Als je ouder wordt, schuif je door naar een minder zware baan die minder betaalt. Dit kan omdat je kosten steeds lager worden ]
Is dat in het algemeen zo of voor jou? Denk aan extra zorg, verwarming, etc.
[Alle woningen worden koopwoningen.]
Waarom? Huren kan toch ook?
[Iedereen spaart voor zijn eigen pensioen.]
Waarom? Dat de boel nu zo’n puinhoop is geworden, wil niet zeggen dat het systeem op zich slecht is.
Salonsocialist schreef:
Ik ga je niet tegenspreken. Je plan is wel heel irreëel.
Maar toch vind ik het goed dat je je nek durft uit te steken. Over de verdeling van je besteedbaar inkomen gedurende je leven mag best wat vaker worden nagedacht.
Sommige mensen sparen hun hele leven om het aan het eind ervan de gespaarde som te gebruiken om in hun laatste jaren verzorgd te worden.
de eerste maal dat ik een goed wereldverbeterend idee van een SalonSocialist lees.
Maar denk eens aan onze vakbonden; denk eens aan de CAO die je er elk jaar een paar centjes by geven.