Libanon heeft na 13 maanden eindelijk weer een kabinet. Premier Najib Mikati, een telecommunicatiemiljardair uit Tripoli, die al eerder regeringen in Libanon leidde, kreeg maandag het vertrouwen van 85 parlementsleden, 15 stemden tegen. Zo’n 17 parlementsleden waren afwezig, onder wie Saad Hariri, de leider van de politieke Mustaqbal (Toekomst) beweging en een vroegere premier. De zitting begon een uur te laat wegens het uitvallen van de elektriciteit, iets wat regelmatig plaatsvindt in Libanon. In dit geval had dat een nagenoeg symbolische betekenis.
Mikati had voor de bijeenkomst een herstelplan van negen pagina’s bekendgemaakt . Het plan omvat wensen om corruptie te bestrijden, tekorten aan voedsel, medicijnen, brandstof en de regelmatige uitval van het elektriciteitsnetwerk tegen te gaan.Ook wil het de economie hervormen op basis van een plan van de vorige regering dat eerder werd afgeschoten door banken en de politieke elite. Parlementsvoorzitter Nabih Berri vroeg Mikati van tevoren het kort te houden en niet het hele programma voor te lezen, aangezien hij een nieuwe uitval van de elektriciteit vreesde. Desalniettemin duurde de zitting bijna acht uur zonder dat het licht uitviel. Het feit dat er nu eindelijk, na eerdere mislukte pogingen van Mikati zelf en na maandenlang proberen door Hariri, een regering is met een herstelprogramma, biedt in ieder geval een mogelijkheid om de gesprekken te hervatten met het IMF voor nieuwe leningen. Ook Frankrijk, dat zich altijd om het lot van Libanon heeft bekommerd, heeft hervormingen geëist alvorens het hulp wil en kan geven.
Libanon bevindt zich in een gigantische crisis, een van de ergste ter wereld sinds sinds de 19e eeuw, volgens de VN. De laatste twee jaar heeft het Libanese pond meer dan 90 procent van zijn waarde verloren, voedselprijzen zijn in een jaar met 400 procent gestegen, de prijzen van kleding gingen 560 procent omhoog en meubels, huishoudelijke goederen en de kosten van onderhoud zelfs 655 procent. Volgens de VN leeft driekwart van de Libanese bevolking intussen in armoede. En dat in een land dat ook nog eens een grote bevolking aan vluchtelingen moet herbergen. Het land heeft 13 maanden geen regering gehad sinds de gigantische ontploffing van een lading ammoniumnitraat de haven verwoestte en een groot deel van de stad ernstig beschadigde, 218 mensen doodde en 7.000 verwondde. Sindsdien heeft het het moeten doen met ex-premier Diab en een clubje ex-ministers als zaakwaarnemers. Libanon heeft intussen een schuld van 90 miljard dollar opgebouwd, er is een nijpend gebrek aan voedsel, en er zijn ongekende tekorten aan medicijnen en brandstof.
Hezbollah, dat twee ministers in de nieuwe regering heeft slaagde er op 16 september in de nood iets te lenigen door een schip met brandstof uit Syrië te regelen dat juist een dag eerder aankwam dan dat de regering erin slaagde om een dergelijke schip te laten komen uit Irak. Hezbollahs actie werd afgekeurd door Mikati. Ook zal de actie de rijke Golfstaten, die traditioneel altijd geldschieters van Libanon waren maar weinig van Hezbollah moeten hebben, vrijwel zeker afschrikken. De nieuwe regering werd door de gemiddelde gewone Libanees met enige scepsis ontvangen. Het nieuwe kabinet heeft slechts de tijd tot mei volgend jaar, omdat er dan nieuwe verkiezingen zijn, en dat is wel erg kort, was een van de meningen die vaak te horen was. Verder zijn het weer dezelfde mensen die het land de ellende in hebben gewerkt die het er nu gaan proberen weer uit te halen, aldus een andere. Een van de grote problemen van Libanon – een verkalkt systeem waarbij de president altijd een christen, de premier altijd een sunni moslim en de parlementsvoorzitter altijd een shi’iet moet zijn, zal in de komende tijd vrij zeker niet worden gewijzigd. Dit systeem zorgt ervoor dat steeds dezelfde gezichten op dezelfde plaatsen terugkeren en dat van werkelijke democratie maar beperkt sprake kan zijn.
- Ook verschenen bij Abu Pessoptimist
- Uitgelicht: Najib Mikati (Wikipedia)
