Liederen die mededelen dat de zomer voorbij is zijn nu niet direct de meest opwekkende, en dan bedoel ik niet die vreselijke sluipmoord op The City of New Orleans, want daar wil ik eigenlijk geen gedachte aan vuil maken. Deze plaat hoort bij de herfst van 1968 en alleen al het idee dat de herfst was aangebroken stond mij zeer tegen. Toen al. En het zonnetje in huis is de tekst nou niet direct.
Gilles Dreu. (Er zijn het hele jaar door leeuweriken in het veld, maar de zomerse, die steeds schaarser worden in Nederland, trekken naar het zuiden en in plaats daarvan komen er uit het noorden overwinteren).
Alouette, alouette
(L’été est fini)
Pauvre petite bête
(Je suis ton ami)
Alouette, alouette
Je te comprends bien
Moi aussi j’ai en tête
Beaucoup de chagrin.
Dans les blés de la plaine
(Lorsque tu chantais)
Auprès de Madeleine
(Moi je m’endormais)
Dans l’eau de cette source
Nous buvions tous trois
La vie était si douce
Si pleine de joie.
(Alouette, alouette)
Chantons tous les deux
Un autre jour peut-être
On sera heureux.
Alouette, alouette
(Puisque tout va mal)
Il faut faire la fête
(Je t’emmène au bal)
Viens donc sur mon épaule
Viens te réchauffer
Tu verras je suis drôle
Je sais bien danser.
Et puis si tu t’embêtes
(Tu viendras chez moi)
Il y aura des noisettes
(Et du pain pour toi)
Alouette, alouette
L’amour et l’été
Comme les cigarettes
S’en vont en fumée.
(Alouette, alouette)
Non ne t’en fais pas
Alouette, alouette
En nu ik mij verstout dit chanson te plaatsen kom ik er achter dat het ontleend is aan de Misa Criolla van Ariel Ramírez, en dat het ofwel Nuestra Navidad of La peregrinación, De bedevaart, kan zijn – A la huella, in het voetspoor, de klank doet aan het Franse woord voor leeuwerik denken. Deze herkomst doet het lied wel in de rubriek Klassieke klassiekers belanden…
Mercedes Sosa
