Voor mijn Muziekje van Vandaag heb ik de hitpuree van veertig jaar geleden bestudeerd, en dat viel niet mee.
Wat een bagger vond men toen goed zeg. Liefst ook beroerde covers van nummers van eerder, waarbij natuurlijk die rivieren van Babylon onverslaanbaar zijn. Misschien is het met die hits ook wel nooit meer goedgekomen sinds eind jaren zestig, de splitsing tussen Serieuze LP-muziek en singlehoempa.
Er is mij toen dankzij Caroline veel bespaard gebleven.
Maar ho.
Dit stond er ook tussen. Misschien moet je wel dertien zijn om zoiets poëtisch te kunnen schrijven. En Kate Bush is nog nauwelijks langsgeweest, dat moet toch ook veranderen.
I hear him, before I go to sleep
And focus on the day that’s been
I realise he’s there when I turn the light off
And turn over
Nobody knows about my man
They think he’s lost on some horizon
And suddenly I find myself
Listening to a man I’ve never known before
Telling me about the sea
All his love, ’til eternity
Ooh, he’s here again
The man with the child in his eyes
Ooh, he’s here again
The man with the child in his eyes
He’s very understanding
And he’s so aware of all my situations
When I stay up late
He’s always waiting, but I feel him hesitate
Oh, I’m so worried about my love
They say, “No, no, it won’t last forever.”
And here I am again, my girl
Wondering what on Earth I’m doing here
Maybe he doesn’t love me
I just took a trip on my love for him *)
Ooh, he’s here again
The man with the child in his eyes
Ooh, he’s here again
The man with the child in his eyes
The man with the child in his eyes, Kate Bush, 1978
*) Ik heb een beetje geworsteld met een passende vertaling en ben nog steeds niet tevreden. De eenlettergrepigheid van het Engels van nu is in het Nederlands moeilijk weer te geven. En dan, poëzie is werk, werk in uitvoering. Ook bij het vertalen.
