Zo’n vijftien of twintig jaar geleden was internet nog niet beschikbaar voor wat heet de burgermaatschappij. Oorspronkelijk komt het uit het leger, zo rond 1970, en heette toen het ARPA-net.
In 1984 verscheen in de NRC een artikel: een leven zonder netwerk is ondenkbaar, er waren toen 15 aansluitingen hier.
Ik typte in die jaren nog op een prachtige rode Olivetti schrijfmachine, en men vond mij nog niet onnozel. Je zag dat wel vaker in die tijd. Potje typ-ex ernaast, stinkspul, dat wel.
Zo rond 1995 kwam ik terug van een tienjarig verblijf in een ander land, mijn zus had inmiddels in Duitsland een wonderlijke machine in de keuken staan, een computer met Windows 3.zoveel. Wonderlijk vond ik het allemaal, en ik begreep er geen snars van. Maar goed, nieuwsgierig als ik was, aan de slag, ook zo’n ding gekocht en snel een internetverbinding aangevraagd bij de PTT. Met zo’n ratelknarsmodem. Een rekening van honderden guldens per maand soms, de wereld ging voor je open leek het wel.
Mobiele telefoons zag je toen ook wel, maar dat was meestal in die chique auto’s van Heren van Stand die altijd zaken moesten kunnen doen.
Nou, we weten hoe het uitpakte. Iedereen heeft zo’n computer, soms meerdere, overal en altijd bereikbaar. Heerlijk met elkaar in contact, thuis achter je beeldschermen.
Gigawinsten gemaakt door Microsoft, ICT-bedrijven schoten als paddestoelen uit de grond, geweldige computernetwerken in ziekenhuizen, de Staat, waar eigenlijk niet.
Inmiddels is wat eerst een zegen leek, omgeslagen in een nachtmerrie. De terreur van het internet. Er wordt zelfs gesproken over oorlogsvoering tussen landen via internet:
NAVO moet buitenlandse servers kunnen lamleggen, minister Timmermans noemt cyberwarfare een ‘nieuwe tak van sport’ die voor ‘iedereen wennen is’.
He, ho, is het uit de klauwen gelopen? De Staat misbruikt het internet om de inwoners te begluren, landen kunnen elkaar verlammen, et cetera.
Dat niet alleen, ik durf zelfs te beweren dat het World Wide Web de hoognodige opstand tegen het Grootkapitaalstuig voorkomt. We denken met Twitter en bloggen en weet-ik-veel goed bezig te zijn, maar in feite doen we niks meer. Ouwehoeren ja, maar we gaan de straat niet meer op. Te koud, te lastig. We weten nu misschien wel “alles”, voor zover een Staat niet bepaalt wat we mogen weten, maar we doen niks meer. De opstand blijft uit.
Een opstand, een revolutie, wordt niet vanachter een beeldscherm gevoerd. Daarvoor moeten we uit onze luie stoelen komen.
Met een stencilmachine en telefooncirkels ging het ook. Als er ergens mensen nodig waren bij een ontruiming bijvoorbeeld, was één telefoontje genoeg, binnen een paar minuten was de stad op de plek waar de ME klaar stond.
Internet, computers, een groot gevaar. Elkaar weer ontmoeten, elkaar kunnen zien, met biertjes ruzie maken over tactieken, dát is weer dringend nodig. Geen enkel voordeel heb ik kunnen ontdekken aan deze moderniteit. De barricaden op, en laat je mobieltje met internet maar lekker thuis.
Voor de Arabische lente was internet dan weer wel noodzakelijk
Bij 15M in Spanje, Occupyacties – een goede wisselwerking is net wat nodig is voor Revo-2013-stijl…
@1: GJ
Was toch wel gebeurd, alleen hadden wij dan niet gekeken.
Daar geloof ik helemaal niets van. Die opstanden moesten snel en goed gesynchroniseerd plaatsvinden anders waren ze snel de kop ingedrukt. En dat lukt alleen met internet. Hier worden project-x feestjes snel uit de grond gestampt, daar een revolutie.
@4: GJ
Revoluties zijn van alle tijden. Of ze al dan niet succesvol waren heeft niets te maken met internet.
Het is wel zo dat veel mensen denken dat ze met een muisklikje “actie voeren”.
Eens. We moeten niet denken dat het internet alles oplost. Uiteindelijk moeten we echt actie ondernemen als we iets willen bereiken.
Maar het internet blijft een nut hebben, hoe erg het ook misbruikt wordt door de onderdrukkers. Het is een feit dat het internet veel mensen, ongeacht afstand, met elkaar verbindt. Dit is ook een krachtig wapen voor ons, al kan het natuurlijk daadwerkelijke actie nooit vervangen, maar het kan wel een krachtig supplement zijn.
Het heeft twee kanten.