Hij klinkt verraderlijk als Roger Miller en dit soort pretcountry is ook wel degelijk diens genre. Maar het is Leroy Pullins, een single uit 1966. Een citaat hieruit heb ik eerder vandaag hier op de site geplaatst.
I’m a Nut, I’m a Nut,
My life don’t ever get in a rut
Well Hell, my shoulders are sore and loose
That I ain’t got the sense God gave a goose
Now Lord I ain’t crazy but, I’m a nut
Is it wetter under water if you’re there when it rains
Is it shorter to New York, than it is by plane
Between myself and I, I wonder who’s the dumber
Is it hotter down South than it is in the summer
Bee ba ba de bop etc.
I’m a Nut, I’m a Nut,
My life don’t ever get in a rut (ba ba di di etc)
Well Hell, my shoulders are sore and loose
That I ain’t got the sense God gave a goose
Now Lord I ain’t crazy but, I’m a nut
I drove my Cadillac to Vegas to satisfy my lust
Wheelin’, Dealin’, left old Vegas on a Greyhound Bus
I sure didn’t set the woods on fire while I was there
But remember only forest fires breathe in fires (be ba be da diddly etc.)
I’m a Nut, I’m a Nut,
My life don’t ever get in a rut (ba ba di di etc)
Well Hell, my shoulders are sore and loose
That I ain’t got the sense God gave a goose
Now Lord I ain’t crazy but, I’m a nut
The poverty war will be over, when I begin to fight
If it took a dime to go around the world, I couldn’t get out of sight
I don’t mind to take the girls out, if they don’t mind to go Dutch
When you feel like a million dollars, and I bet I ain’t worth half that much
(ba ba di di etc)
I’m a Nut, I’m a Nut,
My life don’t ever get in a rut (ba ba di di etc)
Well Hell, my shoulders are sore and loose
That I ain’t got the sense God gave a goose
Now Lord I ain’t crazy but, I’m a nut
Oh crazy man, I’m a nut, crazy man…
re: https://krapuul.nl/samenleving/cultuur-2/muziek-2/2654530/ik-ben-een-uilskuiken/
Hier de Nederlandstalige versie:
Mogelijk interessant omdat dit 1 van de eerste singles is die is gemaakt in de studio van een oud-Krapuulmedewerker (die tevens te horen is op gitaar, bas & keyboards). Samplers waren er nog niet dus de gebruikte hond benodigde enige uurtjes nijver knip- en plakwerk. Gelukkig kon ze best goed in de maat blaffen, ze had al geleerd dat als iemand “een, twee, drie!” deed, alle aanwezigen tegelijk herrie begonnen te maken. Nou, dat kon zij ook. 😛
De persing was trouwens om te huilen zo slecht (cassettekopietjes van de master waren uiterst populair bij de lokale radiostations) en de youtube-video loopt te snel, maar het gaat om het idee. 😉