Zo’n 16,7 miljoen Nederlandse statistitici hebben zich reeds over de vraag gebogen: “Wat ging er mis? Waarom zitten we opgescheept met een kabinet dat de geschiedenis zal ingaan als ‘het kabinet van 130 op de Afsluitdijk’ (al kon dat slechts worden betaald door de totale Nederlandse cultuur te slopen)?”
Aangezien nog niemand een definitief antwoord heeft gevonden, heb ik er een handig regeltje uit Statistische Analyse Voor Beginners bijgepakt: als je niet meteen ziet wát er misgaat, ga je eerst kijken wannéér het misgaat. Zo voorkom je bijvoorbeeld dat je de schuld van de dood van Willem van Oranje bij het kabinet Den Uyl legt of bij de massa-immigratie van de Batavieren.
Omdat alle politieke partijen diep in de grond ongeveer drie potten nat zijn, heb ik niet iedereen een eigen lijntje gegeven, maar (in plaats van het klassieke links/rechts) stapeltjes gemaakt van confessioneel (groen), sociaal (rood) en materialistisch (blauw; bedenk zelf maar wie waar zit, het lukt vast wel!) En dan krijg je dit:
bron: archief Politieke Barometer van Synovate; klik hier om te vergroten
Het moge duidelijk zijn: ergens rond februari à april 2010 loopt er iets falikant in de soep en terwijl “sociaal” al 5 jaar redelijk stabiel is (ondanks doorlopende pogingen van de Telegraf c.s. om er bij ons het tegendeel in te stampen), hollen de kiezers opeens massaal van confessioneel naar materialistisch, waardoor we nu 130 op de Afsluitdijk mogen en ik begin volgend jaar 220 + 200 euro eigen risico vanuit mijn boodschappengeld mag ophoesten (ik heb een professioneel hulpje om gedurende een aantal voorbije en komende medische ingrepen de moed er in te houden, vandaar die 200 euro extra).
Nu gebeurt er in die periode best wel veel (zie overzicht februari, maart & april): Balkenende IV struikelt over Uruzgan, veel prominente politici nemen de benen, er zijn gemeenteraadsverkiezingen terwijl we 3 maanden erna alwéér naar de stembus moeten (en het volgens Rita Verdonk de hele dag “knokken op straat” is), de katholieke kerk komt steeds meer in opspraak, er barst een vulkaan uit, Bergen aan Zee wordt geëvacueerd, in Zwitserland wordt een mini-oerknal nagebootst, Griekenland vraagt de EU om hulp en krijgt “junk status”… zijn we politiek oververzadigd, vinden we het leven te eng worden, zijn we bang om voor katholieken te worden aangezien (je weet maar nooit met al dat straatgeknok), missen we onze BN’ers – of is het iets simpelers?
En opeens zie ik het! Dit moet het zijn, het kan gewoon niet anders!
7 februari: Sieneke wint het Nationaal Songfestival 2010. In mei zal zij namens Nederland deelnemen aan het Eurovisiesongfestival in Oslo met het liedje “Ik ben verliefd (Sha-la-lie)”.
Mooi, ook weer opgelost, het is allemaal de schuld van Vader Abraham! Next! 😆
Stijlloos om Sieneke de schuld te geven.
Ik dacht dat het de schuld van Wouter Bos was.
http://www.youtube.com/watch?v=CruvO8Alf3c
Dit is echt zwaar des Krapuuls
jvdheuvel Schreef:
Dat gebeurt ook niet, vader Abraham krijgt de schuld. En terecht als aartsvader van de ‘Abrahamitische religies’ liet hij zich knechten door ene Yolanthe en overhalen tot een zeer ondemocratische actie om Sieneke als winnaar uit te roepen. Ik kan mij goed voorstellen dat hierdoor vele Nederlanders uit het Confessionele blok hun vertrouwen in de religie verloren hebben en zich overgeven aan het materialisme.
😈
@4 Hè gelukkig, ik had de moed al bijna opgegeven. Thank you, thank you! 😆
En nee, natuurlijk gaat het niet om Sineke (duh! :P)… maar als iedereen nou even naar de grafiek kijkt? (Geen enkele dwang, het is slechts een ideetje, ik heb er maar een halve dag werk aan gehad, voel je nergens toe verplicht) dan gebeurt daar toch wel iets vrij merkwaardigs wat minder goed te zien is als je bv. splitst in het klassieke links vs. rechts of regeringspartijen vs. oppositie.
Tot februari 2010 zijn Rood en Blauw min of meer elkaars spiegelbeeld. Dat is vrij normaal: als kiezers Sociaal niet meer leuk vinden, gaan ze Materialistisch doen en verse visa, terwijl Confessioneel zich zoals altijd als een eeuwige ferme kleffe klont klei nergens iets van aantrekt en blijft liggen waar ze tradidioneel altijd al liggen. (Hoe vaak hebben we in die tijd niet gezegd: “Onbegrijpelijk dat het CDA ondanks alles nog steeds zo veel zetels heeft”? Ik in ieder geval erg vaak.) Maar dan opeens (terwijl Rood hartstikke stabiel blijft; het ligt dus kennelijk *niet* aan Wouter Bos) begint Blauw opeens keihard uit de ruif van Groen te lunchen en dat gaat echt héél snel. Geen “ruk naar rechts” dus, zoals de Telegraf ons zo graag wil doen geloven, maar een “erg snelle ruk naar materialistisch”.
Helaas is zowel de steekproef als de resolutie (150 zetels) redelijk bescheiden, maar als er bv 50.000 mensen in januari t/m april 2010 drie keer per week zouden zijn geënqueteerd, durf ik te wedden dat er ergens in februari / begin maart een behoorlijk scherpe trendbreuk te zien was geweest (waardoor je tevens vrij exact kunt zien rond welke dag de kiezers dachten “en nou ben ik het zat!”)
Dat die trendbreuk zich daarna nog een tijdje voortzet, komt vermoedelijk doordat iedereen graag bij een winnende partij hoort (nóg een reden om ons niet wekelijks met peilingen te bestoken), maar het begin van die breuk is statistisch gezien best wel spectaculair. Mensen waren behoorlijk Balkenende-moe en hij wist alwéér de rit niet uit te zitten, maar echt zó moe en zó plotseling moe?
It’s just not logical, captain. 😐
Is het niet puur gewoon het keihard falen van Balkenende (er was net een onderzoek naar hem geweest en hij had keihard gefaald als premier en vervolgens kwamen er interviews met hem waarin hij vertelde hoe geweldig hij was) en vervolgens totaal gebrek aan opvolger zie http://www.hpdetijd.nl/2010-04-23/cda-de-kroonprinsen-zijn-op-ruim-baan-voor-sabine-uitslag en dus geen Leider?