De laatste tijd bereiken ons steeds berichten dat diploma’s onterecht zijn gegeven of dat een diploma minder waard zouden zijn dan vroeger. Hoe zou dat toch komen? Ook ik heb de diploma’s door de jaren heen zien devalueren. Hoe dat in zijn werk ging zal ik in het kort proberen uit te leggen.
Bekostiging vooraf
Ieder jaar is het op school weer spannend, hoeveel leerlingen zich weer zouden aanmelden? Bij te weinig leerlingen moeten de laatst binnenkomen docenten afvloeien. Er moesten dus zoveel mogelijk leerlingen worden binnengehaald. Iedere school heeft ieder jaar dus weer last van een soms ondraaglijke aanmeldingsstress.
In mijn beginjaren als docent werd er vooraf bekostigd. Dus haalde je iedere leerling binnen waarvan vooraf al bekend was dat hij zijn diploma nooit zou halen. Als hij bij de intake vermeldde dat hij liever dolfijnentrainer zou worden en er eigenlijk helemaal geen zin in had maar dat hij moest van zijn vader, dan nam je hem aan. Een leerling was geld en met de kerst hoorde hij bij de eerste drop-outs. Maar des te meer middelen bleven er over voor degene, die wel wilde leren.
De samenleving werd echter geconfronteerd met hordes jongeren die kansloos op de arbeidsmarkt kwamen en in een uitkering belandden.
Bekostiging achteraf
Dus de overheid bedacht iets slims. Leerlingen worden alleen nog bekostigd, als ze hun diploma zouden behalen. Dat was even andere koek! Nu moest je als school je best gaan doen om de juiste leerlingen aan te trekken en vast te houden. Want als een leerling in het derde jaar uitviel, dan kon je fluiten naar je poen. Dit leidde tot herkansing op herkansing, ellenlange vergaderingen waar weer werd besloten om hem toch maar 0.3 punten erbij te geven, zodat hij verder kon.
Het scholenoverzicht
Om de zaak nog meer te devalueren, ontstond het scholenoverzicht. Hierin kon je als ouders zien hoeveel leerlingen de eindstreep haalde per school. Kon je zelf de kwaliteit beoordelen. Hoe hoger het slagingspercentage, hoe beter de kwaliteit van de school nietwaar? Als school probeerde je dus iedereen te laten slagen. Daar was alles op ingericht. Natuurlijk werd er aan kwaliteitsverbetering gewerkt, maar wie de kwaliteitseisen niet kon halen, werd opgekrikt. Zo kregen leerlingen soms een diploma, maar stond het diploma niet meer garant voor een bepaald basisniveau.
Als er dus in de scholengids staat dat 97% slaagt en dat de uitval minimaal is, zijn sommige ouders dol enthousiast en begin ik te twijfelen.
Salonsocialist schreef:
Hier ben ik ietwat allergisch voor: ‘de overheid’. Dat voelt voor mij aan als Wilders-praat: de overheid doet het altijd fout.
Wie was toen minister en door welke partijen werd het idee gesteund?
Overigens kan ik wel instemmen met je stukje.
Wat ik eigenlijk aan wil geven dat het eerste systeem niet werkte. Dus gaan we van alles verzinnen om het proces in de hand te hebben, maar ieder idee zorgt weer voor nieuwe problemen en nieuwe regels.
“Ook ik heb de diploma’s door de jaren heen zien devalueren”
Dat impliceert dat het vroeger beter was… komt dat a: door slechter onderwijs… of b: het niveau van de leerlingen? of c: beide….
ipv onschuldig gaan zitten vingerwijzen.. leg die vinger eens op de zere plek..
I blame pampers….