Als je ooit in Nepal komt dan zullen je een aantal zaken opvallen. Ten eerste dat je zo weinig oude mensen ziet. Dat klopt want men wordt in Nepal gemiddeld zestig jaar (dit stijgt), tegen tachtig jaar in Nederland (dit stijgt).
Het tweede wat mij opviel is dat men bij de crematie van pa niet huilde. De enige tranen waren die van de rook in de ogen, die van de brandstapel kwam. Dat moest ik eens uitzoeken. Pa had zijn hele leven gespaard om aan de rand van de heilige rivier gecremeerd te kunnen worden. Dit was zijn moment. In zijn zware leven dat hij accepteerde hoe het kwam, was hij tweemaal bij een dokter geweest. Nu was hij opnieuw geboren in een beter leven. Waarom zou je dan huilen?
De lage landen
Bij ons is het anders. Er is niets zo erg als je laatste adem uitblazen. Dus we doen er alles aan om je in leven te houden en het ultieme verdriet uit te stellen. Om dit en een comfortabel leven te bereiken hebben we een gezondheidszorg opgebouwd die zijn weerga niet kent. Een vierde van alles wat we verdienen en aan belasting betalen gaat naar de gezondheidszorg. Mensen klagen hierover, maar dit is nog maar het begin. Over tien jaar is dit gestegen naar een derde en over twintig jaar gaat de helft van alles wat we hebben naar de gezondheidszorg. Wat je nu dus betaalt is peanuts in vergelijking met wat er nog komen gaat.
Maar het kan nog veel gekker hoor. Tienduizend handen meer aan het bed en om te voorkomen dat er bevallingen fout gaan, moeten alle ziekenhuizen ’s nachts stand-by staan. Kost een paar miljard, maar het is een kwestie van kiezen.
Voorbeelden
Kijken of ik een paar voorbeelden kan vinden.
Voorbeeld 1
(Niet fictief). Eerste hartaanval op je vijftigste. Bijna overal op de wereld was dit het einde maar hier kunnen ze je gelukkig redden. Hartoperatie, by-pass. Later zitten de by-passes dichtgeslibd. Dotteren. Later volgt een tweede operatie. Aderen in benen dicht. Aderen vervangen. Op latere leeftijd benen dotteren. Been sterft af. Amputatie been. Revalidatiecentrum, prothese, rolstoel. Ondertussen vocht achter longen. Hart trekt het niet. Zeven maal op intensive care. Huis aanpassen en hulp in de huishouding en thuiszorg. Shit, nu begint het andere been! Nu is je vraag natuurlijk aan mij, wat had jij dan gewild? Ik zeg dan dat als je de mogelijkheden creëert, je ze ook moet benutten. In Nepal hebben ze de mogelijkheden niet, dus is de keuze eenvoudig.
Voorbeeld 2
Je laat ‘Hells Angel’ op de zijkant van je hoofd tatoeëren. Later krijg je spijt en hij wordt op kosten van de gemeenschap verwijderd. Met een snotneus naar de dokter. Blauw adertje op je been, wat zo rot staat als je in je bikini loopt. Wordt verwijderd op uw kosten. Zo zijn er legio cosmetische ingrepen die niet nodig zijn, maar die jij betaalt. (Dus ik bepaal wat er nodig is? Nee, doktoren nemen nu al iedere dag beslissingen en die zullen steeds harder worden). Mexicaanse griepvaccinatie. Kost honderden miljoenen, als we maar niets krijgen. Homotherapie, schommeltherapie en zo zijn er tientallen niet bewezen onzinnige therapieën die betaald worden.
Voorbeeld 3
Een vriend van me heeft suikerziekte. Hiervoor gebruikt hij een apparaatje. Na twee jaar komt hij in de apotheek en krijgt automatisch een nieuw apparaatje. “Nee dank u, de oude doet het nog goed”. “Neem hem nou meneer. Het is gratis”.
Als je een miljoen op de bank hebt, wordt je hele huis aangepast door de WMO. Kost je geen cent.
Hervormen
Dat er dus keihard ingegrepen moet worden is wel duidelijk. Maar de meest realistische partij heeft het over een rollator en pleisters. Ga je verder, dan gaat de kiezer steigeren en kan je het vergeten bij de volgende verkiezingen. Wil je over twintig jaar naast de benzine van zes Euro de liter, niet ook nog eens de helft van je salaris afdragen aan de ziektekosten, dan zullen we keihard moeten ingrijpen. Accepteren dat niet alles meer kan. Maar eerst hervormen. Betalen naar wat je verdient en wennen aan het idee, dat je pa en moe weer moet gaan verzorgen.
Zo, Dan ben ik nu mijn laatste vrienden ook nog kwijt.
Ik sluit maar vrolijk af met een muziekje. Luister vooral naar de tekst.
en welke fuckheads hebben de boel geprivatiseert omdat de Markt zo heilig was in het Neo Liberale paradijs , Paars … en welke partij was ook al weer een groot onderdeel van paars , juist , de PvdA van Salonsocialist …
Maar blijkbaar is hij zich nu aan het voorbereiden op Rutte 2 met PvdA , CDA , Groen Blerggggggggggggggg, D’66 en VVD want hij begint nu het stil lijden en jong sterven te adviseren …
Er zitten een paar stellingen in je verhaal die door de praktijk allang zijn achterhaald, cosmetische ingrepen worden echt niet meer klakkeloos vergoed en met een miljoen op de bank je huis door de WMO laten verbouwen, sorry ik kan me haast niet voorstellen dat je dan daadwerkelijk ooit zelf of voor iemand een beroep op de WMO hebt moeten doen.
Zelf voor pa en moe zorgen is al lang WMO beleid, dat heet “de kanteling”.
Het gratis bloedsuikermetertje krijgt zowat iedere diabeet, het wordt op de een of andere manier gedumpt bij apotheken en het bestaat niet dat dit ten laste van de zorgverzekeringen gebeurt.
En dan.
Een jaar geleden werd mijn 88-jarige moeder een hypoglycaemische coma ingeholpen door hoogstbekwaam personeel van een zogeheten bejaardenhuis met extra zorg. Een paar uur tevoren hadden we haar nog (voor het eerst sinds een jaar) heel normaal aan de telefoon gehad. En nu stonden we aan een sterfbed en “was de behandeling gestaakt” (toediening insuline waarvan ze toch al een overdosis had gehad).
Of wij het er mee eens waren er niets meer aan te doen. Wat moet je op zo’n ogenblik zeggen.
De 89-jarige vader van een vriend van mij is laatst overleden nadat hij zelf had geweigerd zich te laten behandelen. Blijkbaar wordt dit door medici tegenwoordig geaccepteerd. Natuurlijk, achter in de tachtig, het klinkt logisch dat je dan overlijdt. Maar medische moeite wordt er dus niet genomen voor mensen op die leeftijd.
En dit zal de norm worden en met bezuinigen heeft het niet te maken maar simpelweg met haat tegen het leven in het algemeen en mensen in het bijzonder.
ach ja , ziek zijn is een keuze voor iedere (neo) liberaal ,,,,
Salonsocialist:
Eigenlijk weet ik niet vanuit welke optiek je je artikel schrijft. Meen je het? Wil je een discussie entameren?
Het zit vol aannames die absoluut achterhaald en onjuist zijn, dat ten eerste. Ten tweede leg je bijna alle “schuld” aan het oplopen van de kosten – if any- bij de individuele zorgvrager. Daar ligt deze niet, en ook niet bij het personeel. De kentering kwam toen Hoogervorst meende de marktwerking in de zorg te moeten introduceren. De kosten lopen op micro-, meso- en macroniveau helemaal niet op, er wordt zelfs steeds meer aan verdiend.
Gezond zijn, tevreden zijn, is NIET het afwezig zijn van ziekte.
Dat weer kunnen (be) leven is de ware hervorming denk ik, maar die kan nooit en te nimmer worden afgedwongen door middel van kil saneren door extreem-rechtse boekhouders.
Gezondheidszorg is al heel lang niet meer waarvoor deze zou horen te dienen, namelijk het lijden verzachten, of waar mogelijk ( en dat is bijna nooit), genezen.
Het systeem zit op dit moment muurvast, het gros van het personeel wil heus wel hoor, maar wantrouwen, achterdocht van de zorgverzekeraars en de politiek, regelzucht, en het streven naar winstoptimalisatie van de zorg ( ik moet er bijna letterlijk van vomeren), zijn de ware boosdoeners.
Je schrijft een paar keer: keihard ingrijpen is nodig. Meen je dat nou echt?
@3: Arnold:
quoot: [ De 89-jarige vader van een vriend van mij is laatst overleden nadat hij zelf had geweigerd zich te laten behandelen. Blijkbaar wordt dit door medici tegenwoordig geaccepteerd. ]
Valt daar niet veel méér over te zeggen denk je?
Over twinrtig jaar zou je moeten verwachten, met enige gezond verstand, dat je niet meer afhankelijk van het benzine ben als energie bron.
Gezondheidszorg moet over genezen gaan en niet over cosmetische ingrepen.
Daar heb je reeds de eerste bezuiniging binnengehaald.
En nu staan alle neoliberalen op hun achterpoten. Koest, koest. 🙂
@6
Misschien is het goed als er niet tot het uiterste wordt vastgehouden aan genezing die geen genezing mag heten. Toch zit ik met vragen hierover waar ik nog op terugkom binnenkort.
Hetgeen ook geldt voor zoiets als cosmetische operaties.
@8: Arnold:
Kun je ook wat ruimte maken voor de queeste: Een kunstgebit of kronen? 😉
Cosmetische operaties worden uitsluitend nog vergoed als daar een dringende psychologische noodzaak toe is, bijvoorbeedl na het genezen van brandwonden. Of een chirurg een juiste medisch-ethische afweging heeft gemaakt als hij/zij een mensenleven onnodig in gevaar brengt door bijvoorbeeld een verkleining van een neus of vergroting van de boobs uit te voeren uitsluitend om die persoon “op te leuken” is zéker discutabel ja.
Ben benieuwd naar je artikel.
Salonsocialist:
Ziekenzorg is een beter woord als gezondheidszorg, denk je niet?
Jammer dat je nooit reageert.
Tsja, het aantal bejaarden en dus het aantal hulp behoevenden zal stijgen, maar zolang jullie de illusie hebben dat een bejaarde alleen maar door een Nederlander geholpen zou kunnen worden, blijf dan maar rotten in je stront… Vanaf het moment dat er beseft wordt dat mensen van buiten de EU dat werk ook kunnen doen omdat ze daarvoor opgeleid zijn, dan kan er verder gepraat worden… en aan het aantal bejaarden hier te zien hebben te nog heel wat handen aan het bed nodig… maar goed, zij hebben toch een hekel aan buitenlanders… dan blijf ook maar in je eigen stront rotten… hahahaha… Mogen wel eerst alle PVV-stemmers in hun eigen drek blijven rotten, dat vinden ze toch zo fijn? Kunnen ze in hun eighen bekende Nederlandse strontluiers blijven rotten, ik lach hun uit en zal nooit nimmer een poot voor hun uitsteken, hebben ze verdiend…
Volgens mij was de wissel/introductie van patient naar client een onverwaterd staaltje van (markt) framing cq een aanslag op mens existentie dat zijn weerga niet kent. .
.
#10, zijn werkwijze lijkt op “…gooien en meteen wegwezen”. Guerrilla tactieken.
Overigens de vergelijking met Nepal vind ik helemaal zoek en obsolete.
Je zou zaken moeten vergelijken die vergelijkbaar zijn, geen populistisch gebral.
Dat wil zeggen dat je niet appels met peren moet vergelijken.