Elégie pour une femme turque inconnue

Daar lig je.
Je ogen zijn wijd opengesperd. Ze wijken naar rechts.
Je hoofd ligt vlak tegen een muur aan.
Je draagt zo’n kort spijkerbroekje dat dan wel geen hotpants zal heten maar ik weet er geen andere naam voor.
Het valt mij op dat er op de foto’s van de knuppel-, sproei- en meppartijen nogal vaak vrijmoedig, “westers” geklede vrouwen het doelwit zijn.
Zijn jullie fotogenieker? Komt het doordat jullie stedelijk, seculier of vrijzinnig (alevitisch) zijn, wat bij de AKpartij allemaal niet goed valt?

Ik spreek je aan vanuit de hete San Joaquin-vallei aan de andere kant van de wereld, omdat je gezicht mij sterk doet denken aan een vroegere geliefde, met een zekere “exotische” achtergrond, al telde dat toen helemaal niet en werd je beiden daar niet op aangekeken in Nederland. Toen niet. Je keek ook elkaar er niet op aan. Ik denk er nu pas over na nu ik met jouw gezicht word geconfronteerd.

Volgens twitter lig je daar dood te zijn. Ik zou het op het gezicht niet uitsluiten. Er gutst bloed uit je hoofd.
Toch zegt dit bericht dat er “pas” twee doden zijn, veel minder dan die twitterberichten. Van veel foto’s kan ik mij nauwelijks voorstellen dat de afgebeelden de aanslagen van de smeris overleefd hebben.

Maar als je nog leeft hoop ik dat de beschadiging niet de rest van je leven bepaalt. Wel de mishandeling, niet de wond, bedoel ik.

De BBC, van wie ik verneem dat er “slechts” (al?) twee doden gevallen zijn, heeft ook eigen “Occupy”-correspondent Paul Mason ingezet. Hij heeft er geen belang bij te zeggen dat dit groter is dan Griekenland of Spanje 2011, en dichter bij Tahrir 2011 komt. Paul Mason wordt in Occupy-kringen zowaar vertrouwd.
We weten nooit waar de volgende opstanden komen, als ze niet gedirigeerd worden door de CIA en aanverwante organisaties. Ik heb ook geen idee waar het naartoe zou kunnen gaan. Paul Mason zegt dat het meedoen van de arbeidersbeweging doorslaggevend zal zijn. En er heeft een bond een staking van twee dagen uitgeroepen. Dat is er één. Volgen er meer?
En als Erdoğan valt door deze opstand, wat dan?

Altijd toepasselijk, dat citaat van Walter Benjamin: slechts terwille van de hopelozen is ons de hoop geschonken.

7 gedachten over “Elégie pour une femme turque inconnue”

  1. Prachtige laatste zin Arnold.

    Toen in Egypte is het ook begonnen toen een hopeloze zich in vlammen liet opgaan.

  2. @5
    Dit complotdenken ziet even over het hoofd dat “Tunesië” is overgewaaid uit buurland Italië. Ik zou ook niet weten waarom de val van Moebarak Washington zo goed zou uitkomen. Syrië en Libië zijn gekaapt, zeker en vast, maar een oorspronkelijk authentieke opstand ligt overal op de loer dezer dagen.

Reacties zijn gesloten.