Het is een vraag die blijft staan: heeft het leger in Egypte president Morsi aan de kant geschoven op verzoek van de miljoenen op straat of omdat het het leger beter uitkomt? Het is veelbetekenend dat de VS het afzetten van Morsi niet als staatsgreep heeft willen aanmerken, iets wat zij bij de staatsgrepen in Haïti, Honduras en Paraguay de afgelopen jaren ook al niet deden. De steun aan het leger gaat door.
Miljoenen op straat, maar is het revolutie, meer dan alleen het gevoel van saamhorigheid van het ogenblik, het spektakel? Het filmpje noemt Brazilië, Chili, Turkije (waar de onrust voortduurt, of die nu nog in de “westerse” pers komt of niet), Griekenland.
Vooral wat betreft laatstgenoemd land: houdt “de straat” de totale afbraak tegen?
Vragen.
Voor – nogal snel wisselende – ondertitels (Engels of Portugees) het linker ikoontje op de onderkant aanklikken.
De Egyptische revolutie vond in 2011 plaats. Na een revolutie vinden meermaals onverwachte ontwikkelingen plaats. Zo kwam in 1799 na de Franse Revolutie Napoleon aan de macht. Dat vind ik eerder een uitvloeisel van de revolutie dan een coup. Zo zou ik het gebeuren in Egypte ook willen kenschetsen.
Een coup zou ik willen omschrijven als het aan het bewind brengen door het leger van een andere leider, en daarbij het blijven voortbestaan van de bestaande autoritaire politieke structuur.
@Sjaax .. dan zou ik als ik jouw was toch maar even andere media gaan volgen .. Ik zou de Engelse Independent aanraden http://www.Independent.co.uk
@1
Het punt is – om Friedrich Engels op zijn kop te zetten – dat de straat wel de macht maar niet het recht heeft om te regeren, en dit ook niet zomaar zal krijgen.
De verwijdering van Moebarak alleen was nog geen revolutie, kunnen we achteraf vaststellen.
(Als mijn moeder niet onverwacht was gestorven die avond zou ik vast bescheiden meegevierd hebben die elfde februari 2011. En dan zou ik nu denken: hm, beetje voorbarig).