Een zingend vogeltje, een amandelboom als volkslied

Excuseer mij, oude liefde heeft mij geraakt – ik zocht muziek/liederen van Rosina de Pèira en vond zomaar haar uitvoering van het Volkslied van Occitanië.
Voor een natiestaat die nooit bestaan heeft, maar het land dat de liefdespoëzie heeft “uitgevonden” voor Europa, het liefste lied dat men kan bedenken. Al zal het uit volle borst gezongen op de tribune van een zuidelijke club tegen Fransozen best dreigend klinken.
Tipje van de sluier:

Onder mijn venster
Zit een vogel
Hij zingt de hele nacht
Zingt zijn lied

Als hij zingt laat hem zingen
Zingt hij niet voor mij
Hij zingt voor mijn liefste
Die ver is van mij

Dan weet u de strekking. Wat een nestelende koekoek mag betekenen?

Dejós ma fenèstra
I a un aucelon
Tota la nuèit canta
Canta sa cançon

Se canta, que cante
Canta pas per ieu
Canta per ma mia
Qu’es al luènh de ieu

Dessús ma fenèstra
I a un ametlièr
Que fa de flors blancas
Coma de papièr

Aquelas flors blancas
Faràn d’ametlons
N’emplirem las pòchas
Per ieu e per vos

Aval dins la plana
I a un pibol traucat
Lo cocut i canta
Benlèu i a nisat

Aquelas montanhas
Que tan nautas son
M’empachan de veire
Mas amors ont son

Abaissatz-vos, montanhas
Planas auçatz-vos
Per que posqui veire
Mas amors ont son

Aquelas montanhas
Se rabaissaràn
E mas amoretas
Se raprocharàn


Se canta, Rosina de Pèira