Hij steekt zijn hoofd om de hoek van de deur: Johan David Mohammed. Buiten zon, binnen zit ik aan de tafel achter mijn laptop. Er wordt weer flink geruzied op het scherm. Het schreeuwt, het dreigt, het blockt.
-Zwemmen? vraagt hij.
-Zwemmen? Voel je je niet lekker? Het water is 8 graden.
-Waarom zit je niet buiten?
-Dan zie ik het scherm niet.
-Kom even naar buiten. Ik wil niet in zo’n donkere kamer wegkwijnen.
Ik sta op en ga naar buiten, hurk naast hem aan de rand van het grasveldje.
-Ik heb wel een ander idee, zeg ik. Dit grasveld is een zwemplas. We gaan droogzwemmen.
-U bedoelt…
-Niet zomaar zwemmen. Eerst schoenen uit. En daarna moet je me beledigen.
-U bedoelt…
-Schoenen uit.
Hij trekt zijn schoenen uit, ik heb niets aan mijn voeten.
-En nu?
-Wat ik zeg. Je beledigt mij en dan mag je een stapje zwemmen.
-Idioot! Bij welke oplichter heb je dit nu weer geleerd?
-Goed zo. Niet iedereen is zo dom als jij! Nu moeten we allebei het water in.
Ik trek hem het grasveldje op. Hij stribbelt licht tegen, maar zet zuchtend de stap.
-Koud! Ik weet niet of ik wel verder wil. Heb je dit van het internet ofzo? Beledigen is niet mijn ding.
-Ik kan er ook niks van. Dit is een cursus, homo! Ben je nu bij je vrouw weg eigenlijk? Manman, wat voor een polygamist ben jij eigenlijk? Je had een hele harem… Maar je kon ‘m niet omhoog krijgen natuurlijk.
-Doe jij maar twee stappen vooruit, eikel. Wat jij nu zegt vind ik wel heel erg gemeen, daar word ik heel boos van. Jij bent een zak, weet je dat? Mij een beetje pakken op mijn zwakke punt, mijn relatie met vrouwen. Loco!
-Loco… Nounou, dat is pas beledigend. Je mag een kleine stap.
-Die vriendin van je, hoe heet ze ook al weer… Wat een bitch is dat. En altijd maar zeiken dat je dit moet en dat moet.
-Kom niet aan mijn vriendin. Je ligt in reepjes op de grond voordat ik je heb kunnen waarschuwen.
-Ja, dat is flauw, dat van je vriendin. Ik doe een stapje terug.
-Nee, nee! Maar misschien moet je iets doen met geloof ofzo. Dat beledigt lekker.
-Je bent atheïst, hoe kan ik jou ooit beledigen met je geloof? Je bent gewoon een vieze nihilist.
-Heerlijk! Twee stappen. Ik vind het zo lekker… Ouwe bok! Pedofiel!
-Moet ik me nu aangesproken voelen?
-Dat was wel de bedoeling… Die nieuwe is toch pas 20 ofzo?
-Nou vooruit, je mag twee stappen.
Ik doe twee stappen en sta aan de overkant van het grasveldje.
-Heb jij nu gewonnen?
-Geen idee. Maar…
Ik zoek met mijn hand onder de tuinbank. Hebbes.
-Wat doe je?
Ik trek een krat bier onder de bank vandaan.
-Vuile hufter! Je hebt me er in geluisd! Je wist dat ik vandaag gestopt ben met drinken!
-Je mag drie stappen! Je hebt de overkant gehaald, je hebt de test doorstaan. Kom naast me zitten.
-Kop houden, zuiplap!
Ik draai twee flesjes open, geef hem er een; we klokken het vocht naar binnnen.
-Heerlijk, zegt hij.
Ik houd het flesje omhoog, voor zijn ogen.
-Nul procent? Godverdomme!
-Ja, komt u maar….
Hij schudt het hoofd.
