Een bestuursjaar; er is een kamermeerderheid voor een regeling die het mogelijk maakt om als student een jaar in het bestuur van een vereniging te zitten, zonder dat dit je een jaar van je toegestane studieduur tegen het normale collegegeld kost (als je over die termijn heen gaat ga je een verhoogd collegegeld van 3000 euro per jaar betalen).
Op zichzelf is het geen verkeerd plan om studenten een jaar de ruimte te geven zich breder te oriënteren dan slechts op hun studie, omdat je die kans, eenmaal in een vaste baan belandt, niet zomaar nog eens krijgt. Maar waarom dat alleen tot een bestuursfunctie in een of andere vereniging beperkt moet blijven is mij, net als Boris van der Ham van D66, niet duidelijk. Van der Ham stelde dan ook voor zo’n jaar ook voor andere activiteiten ter beschikking te stellen.
Ik herinner mij mijn eerste jaar Werktuigbouwkunde aan de TU, en hoe de helft van de studenten daar niets anders dan gewoon een vette baan achter een of ander managersbureau in gedachten hadden, maar dachten dat het beste te kunnen bereiken met een inhoudelijk technische studie in plaats van bedrijfskunde, bedrijfseconomie of bestuurskunde.
En vervolgens maar zeuren over dat het allemaal zo theoretisch was, en geen raakvlakken met de praktijk had. Ja, ga dan naar de HTS als je lekker praktisch bezig wilt zijn, dacht ik.
Ikzelf vond het juist zo heerlijk sprookjesachtig dat het helemaal niets met die dorre, dagelijkse praktijk van doen had. Of ja; uiteindelijk wel, maar dat er zo’n onvermoede wereld van theorieën en modellen schuil ging achter objecten die je dagelijks zag, dat vond ik juist zo mooi. Ik wou helemaal niks met de praktijk te maken hebben.
Maar goed, later kom je die mensen vaak tegen als bestuurder of als manager. Ze weten lang niet altijd hoe je manager moet zijn, maar vooral erg goed hoe je manager moet wórden.
Nu is het helemaal niet makkelijk en bovendien ook niet zo leuk om een manager te zijn. Meestal zijn ze op hun best goede organisatoren maar slechte people-managers, of andersom. Je hebt een elk geval een hoop gedoe aan je kop. Redenen dat relatief veel mensen het toch willen worden zijn, denk ik, de status en de betaling. Vaak is manager worden de enige manier om binnen een organisatie of bedrijf er substantieel in inkomen op vooruit te gaan. Als goede specialist of vakman kun je maar beter free-lancer worden, als je naar rato betaald wilt worden voor je kennis tenminste.
Besturen/managen is voor een deel een ervaringsvak en daarom is het zeker nuttig als studenten die dat daadwerkelijk als beroep willen gaan uitoefenen daar al tijdens hun studie wat praktijkervaring mee opdoen. Maar om het nu nog eens specifiek te gaan stimuleren dat mensen managersfuncties gaan vervullen lijkt mij geen goed idee. Er zijn er nu al te veel die het om de verkeerde redenen willen maar het niet kunnen.
Een algemeen collegegeldvrij jaar om de horizon te verbreden vind ik daarentegen geen slecht voorstel.
Het gaat hier natuurlijk om de vrijheid om aan corporale lol leiding te geven. Als je druk zou zijn met, om maar een volstrekt niet willekeurig voorbeeld te noemen zoiets als Kritische Studenten Utrecht, zul je wel geen vrijstelling krijgen.
Je hoeft maar naar de kop van Rutte te kijken om te zien hoe het zit.