Het hoeft geen betoog: de klimaatverandering stelt de mensheid voor een existentieel probleem. Diluviale stormen, overstromingen, in zee zakkende eilanden, droogtes en verwoestijning worden ons deel. Alleen al in Zuid-Oost Azië verloren vorig jaar 40 miljoen mensen have en goed ten gevolge van metereologische catastrofes. Klimatologen verwachten dat tegen 2050 200 miljoen mensen meer leefbaare oorden zullen opzoeken – oorden die minder getroffen zijn door de klimaatverandering.
Ofwel kiezen we voor de gemakkelijke weg en vergenoegen we ons met de conventionele hypocrisie van politici en opiniemakers. We houden ons dan ver van een diagnose, en trekken ons op aan de geruststellende belofte dat elektrische wagens, zonnepanelen, enkele boerenmarkten en lokale munten ons zullen redden.
Ofwel kiezen we voor de moeilijkere weg, en pakken we de wortels van het probleem aan. We zien dan onder ogen dat de kapitalistische productiewijze in oorlog is met de aarde. Veel lastiger, maar onvermijdelijk, willen we onze beschaving en alles waar progressieve bewegingen voor staan, redden.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
